كهن الگوي «آيين گذر» در داستان هاي بيژن نجدي

اسطوره، آيينه ازلي و حلقه اتصال بشر است، كه در قالب شخصيت ها، الگوها، تم ها و بينش اساطيري به شگردها و انحا مختلف در همه سطوح زندگي بشر كلاسيك، مدرن و پسامدرن جاري و ساري است، به زندگي او معنا مي بخشد و چون جهاني موازي در كنار جهان هاي ديگر بشر، به حيات خود ادامه مي دهد، حجم قابل توجه اي از اين ميراث كهن در ادبيات و جهان داستان بازتوليد و بازآفريني شده و مي شود. يكي از موتيوهاي بنيادين جهان اساطير، كهن الگوي اسطوره قهرمان است. جستار حاضر با تكيه بر اسطوره قهرمان، سه داستان كوتاه «نگاه يك مرغابي»، «من چي را مي خوام پيدا كنم؟» و «به چي مي گن گرگ به چي مي گن ...» بيژن نجدي را از منظر آيين تشرف/ گذر تحليل و واكاوي مي نمايد. در جهان اساطير آيين گذر، پيوند معناداري با بازه زمانيِ نوجواني دارد، نجدي با قرار دادن سه نوجوان، كه كاركترهاي اصلي داستان هستند، در سفري از جنس زندگي امروز، زمينه و امكان بلوغ جسماني و خويشتن يابي و بلوغ فكري و اجتماعي قهرمان را فراهم مي نمايد.اين پژوهش نشان مي دهد، كه چگونه قهرمان/ كاركتر داستان در بافتي سفرگونه؛ در گشت و گذار در بازار، ورود به جهان داد و ستد، بازداشت شدن در ژاندارمري، تراشيدن شدن موي سر، تلاش براي بيدار ماندن، در مستي و خلسه و مراسم ازداواج و... آيين گذار را مي گذراند و اينكه گاه، قهرمان داستان موفق به گذراندن اين مسير نمي شود.