خوانشي روان شناختي از هزار و يك شب؛ بررسي موردي داستان جودر تاجر و برادرانش

هزار و يك شب ميراث فرهنگ و انديشه و بازتاب ضمير آگاه و ناخودآگاه فردي و جمعي مردمان مشرق زمين و از جمله آثاري است كه داراي كاركرد ناخودآگاه فردي و جمعي است. بنابراين مي توان با تحليل دال و مدلول هاي اين اثر به نقد روان شناختي آن پرداخت. در اين پژوهش با روش تحليل محتوا و مطابق برخي از اصول نقد روان شناخي نوين بويژه روان شناختي يونگ داستان جودر تاجر و برادرانش بررسي شده است تا از طريق تحليل محتوا، ناخودآگاه آنها بر طبق روان شناختي يونگ نمايانده شود. يونگ بخشي از روند رشد شخصيت را ناشي از هماهنگي و تكاپوي خودآگاه و ناخودآگاه فردي و جمعي روان ميداند كه به كسب فرديت مي انجامد. اين نظريه در محتواي داستان جودر قابل تحليل است؛ زيرا شخصيت اصلي داستان؛ يعني جودر در ضمير ناخود آگاهش تلاش مي كند با كشتن شبح يا توهم مادر، از سيطره رابطه مادر فرزندي و به عبارتي سلطه مادري رها شود؛ زيرا او تحت سيطرۀ مادر كودك مانده و در ضمير خود به درستي مي داند كه اگر از اين سلطه رهايي نيابد به فرديت دست نمي يابد.