مردانگي و زنانگي در زبان جنسيت زده

در فرآيند جنسيت زدگي زباني ممكن است زنان تصويري كليشه اي و منفي از خود دريافت كنند و در نتيجه بر انتظارات مردان و يا خود آن ها از آن چه شايستة زن است تأثير بگذارد. زبان جنسيت زده، فرهنگ جنسي اي را ترويج مي-كند كه براساس وجود رابطة سلسله مراتبي موجود در آن، يك جنسيت(مردان) در موقعيت بالاتر از جنسيت ديگر (زنان) قرار مي گيرد و مي تواند با تسلط بر آن، اعمال قدرت نمايد. پژوهش حاضر با روش توصيفي تحليلي نتيجه مي-گيرد زنانگي و مردانگي نه دو ذات متفاوت، بلكه دو برساختة زباني و فرهنگي هستند كه در فرآيندهاي جامعه پذيري به زنان و مردان منتقل مي شوند. اين دو برساختة فرهنگي در عين حال كه همديگر را تكميل مي كنند با يكديگر تفاوت دارند. همچنين آن ها مي توانند به جاي رابطة دو قطبي كه يكي ديگري را نفي مي كند داراي رابطة تكميلي باشند. در اين منطق، اگر زن و مرد بودن جنبة بيولوژيكي دارد، زنانگي و مردانگي بيشتر خصلت فرهنگي، اجتماعي و تاريخي دارد؛ بنابراين نمي توان زبان زنانه را فرودست و زبان مردانه بالادست در نظر گرفت و اگر زنانه نويسي به دنبال جنسيتي كردن ادبيات براساس تجربه و نگاه زنانه است فقط مي خواهد از مسائل، مشكلات و حالات و روحيات خاص زنان به منظور شناساندن حساسيت هاي جنس زن بنويسد.