داده هاي نوين از كاربرد طيف سنجي شكست القايي ليزر (LIBS) در گوهر شناسي و منشأشناسي ياقوت و زمرد و مقايسه اين روش با ديگر روشهاي تجزيه نقطه اي

شناسايي و تعيين هويت گوهرها در كنار شناخت بهسازي و تعيين منشأ آنها هدف اصلي گوهرشناسي است. به دليل محدوديتهاي روشهاي مشاهده اي كلاسيك، استفاده از تجزيه هاي عنصري غير تخريبي يا با تخريب بسيار كم در حال گسترش است. روشهاي تجزيه اي نقطه اي غير تخريبي (EMPA و ED-XRF) به دليل محدوديتهاي تشخيص عناصر سبك، حد تشخيص بيشتر از 100 گرم در تن و نيازمندي به آماده سازي در دستگاه EMPA براي تشخيص گوهرهايي مانند بريلها (كه داراي عناصر سبك هستند) و براي تشخيص بهسازي هايي مانند پخش برليوم در ياقوتها كاربردي ندارند. اين مقاله با تمركز بر روش طيف سنجي شكست القايي ليزر (LIBS) در تشخيص منشأ گوهرهايي مانند زمرد و تشخيص بهسازي پخش برليوم، اين روش را با ديگر روشهاي تجزيه عنصري غير تخريبي (با تخريب بسيار جزئي) مانند LA-ICP-MS و SIMS مقايسه مي نمايد. روش LIBS مي تواند با اندازه گيري برليوم تا ميزان 2 گرم در تن و بيشتر، بهسازي پخش برليوم را (كه باعث ايجاد رنگهاي غير طبيعي در ياقوتهاي طبيعي و مصنوعي مي شود) تشخيص دهد. كاربري آسان و قيمت مناسب اين دستگاه در كنار عدم نياز به استاندارد هاي داخلي، مانند آنچه كه در LA-ICP-MS نياز است. استفاده از اين دستگاه را در گوهر شناسي مدرن گسترش داده است. اين دستگاه در منشأشناسي زمردها نيز استفاده شده است. با اندازه گيري ميزان عناصر Li و Sc ,Mg در زمردهاي طبيعي با دقت خوبي ميتوان تفكيك منشأ نمود. تفاوت در ميزان Fe و V ,Cr نيز مي تواند به كشف روش ساخت زمردهاي مصنوعي منجر شود.