ازدياد برداشت به روش ميكروبي در مخازن نفتي جهت افزايش توليد

امروزه بخش عظيمي انرژي جهان از نفت خام حاصل مي شود. بخش زيادي از اين منبع با ارزش و غير قابل تجديد پس از روش هاي استخراج در حفاري ها در اعماق زمين باقي مي ماند. بعلاوه، نياز وحشتناك توليد سوخت خام جهت جبران افزايش تقاضاي انرژي بشدت درحال افزايش است كه نشان دهنده ي ضرورت فرايندهاي تقويت كننده ي بازيابي سوخت EOR است. اين روش ها در تلاشند كه بر مهم ترين موانع در مسير بازيابي مناسب سوخت مانند، قابليت نفوذ (تراوايي) پايين بعضي از مخازن، ويسكوزيته ي بالاي نفت خام و كشش سطحي بالاي آب نفت كه ممكن است باعث مويينگي زياد كه منجر باقي ماندن سوخت در مخازن سنگي مي شوند، فايق آيند. (Bubela, 1987) ازدياد برداشت ميكروبي (MEOR) ، يكياز روش هاي EOR است كه شامل مجموعه اي از تكنيك ها است كه در آن از ميكروارگانيسم ها و محصولات متابوليكي آنها براي گسترش براداشت نفت خام از مخازن صخره اي استفاده مي كنند. ايده ي افزايش ازدياد برداشت به روش ميكروبي براي اولين بار توسط بكمن در سال 1221 اريه شد. استفاده از ميكروب ها جهت توليد گاز به منظور افزايش بازده و يا دفع موادي كه باعث كاهش غلظت و گران روي نفت و انتقال آسان آن به سمت چاه هاي توليدي ميشود، تحت روشي به نام MEOR انجام مي شود. روش هاي ميكروبي از روش هاي نوين افزايش بازده ذخاير به شمار مي رود كه اين روش از جنبه هاي نوين كاربرد علوم بيو تكنولوژي در صنعت نفت مي باشد.