بررسي تأثير افزايش ارتفاع بر روي قابليت اعتماد قاب هاي فولادي

توصيف رفتار واقعي سيستم هاي سازه اي به طور اجتناب ناپذيري وابسته به برخي منابع عدم قطعيت ها ويا پارامترهاي تصادفي است.درميان روشهاي مختلف آناليزهاي تصادفي تركيب روش المان هاي محدود باالگوريتم هاي پيشرفته آناليز قابليت اعتماد منجربه پيدايش روش المان هاي محدود مبتني بر قابليتاعتماد (RFEM(Reliability-based Finite Element Method گرديده است.مطالعه حاضر نيزبا بهكارگيري اين روشها درحالت كلي ومشخصاً با استفاده ازروش مرتبه اول قابليت اعتماد First Order Reliability Method)FORM) و با درنظرگرفتن پارامترهاي تصادفي در آناليزهاي سازه اي، قابليت اعتمادقابهاي فولادي مختلف را مورد ارزيابي و مقايسه قرار داده است. براي اين منظور تمامي مشخصات مصالح فولادمصرفي و بارهاي جانبي وارد به سازه به عنوان متغيرهاي تصادفي در آناليز سيستم هاي مورد مطالعه در نظرگرفته شده اند. نتايج بدست آمده حاكي از آن هستند كه افزايش ارتفاع در قاب هاي فولادي ،بدليل افزايش تعدادپارامترهاي داراي عدم قطعيت و همچنين افزايش تاثير عدم قطعيت بارهاي جانبي،موجب كاهش قابليتاعتماد قاب هاي فولادي و در نتيجه افزايش احتمال خرابي قاب هاي فولادي مي گردد.