تأثير فرآيندهاي ژئومورفيك در تعيين جهت توسعه شهر خرم آباد

مهمترين هدف از انجام اين پژوهش بررسي تأثير فرآيندهاي ژئومورفيك در مكانگزيني و توسعه شهرخرم آباد بوده است. براي ارزيابي و اولويتگذاري مناطق جهت توسعه و سكونت از مدل تاپسيس استفاده شد. دراين روش ابتدا لزوم طبقه بندي مناطق ضرورت پيدا ميكند. براي اين منظور روش تحليل سيستمهاي ارضي بهكار گرفته شده است. نتايج حاصل از اين پژوهش نشان داد كه روش تاپسيس كارايي بالايي در اولويت - گذاري و رتبهبندي مناطق جهت سكونت دارد. به گونهاي كه منطقه فلوويال يا رودخانهاي توانست رتبه اول را به خود اختصاص دهد و واحد ارضي تپههاي كمالوند در شمال منطقه B ، دشتهاي ميانكوهي C ، تپههايجنوب منطقه B1 ، واحدهاي دامنهاي D ، واحد پلويال يا دشت سيلابي P و كوههاي اطراف A بهترتيب اولويتهاي بعدي را براي توسعه و سكونت شهري كسب كردند. در ادامه فرآيند تاپسيس براساس روش اقليدسي و منطقفازي مشخص شد كه خطرات احتمالي D بيشترين تأثيرگذاري را در اولويتبندي مناطق جهت سكونت و توسعه شهر داشته و معيارهاي سطح آب زيرزميني P ، دسترسي به نرونهاي منطقه R ، همواري و ناهمواري N ( و در نهايت شيب ) Ø به ترتيب در اولويتهاي بعدي قرار مي گيرند