«نگارش» در آن‌چه رفت و آن‌چه آمد بر اساس تحليل رويكردهاي علمي درس نگارش در كتاب‌هاي نو نگاشت در نظام آموزشي نوين ايران

هدف اصلي اين پژوهش، بررسي رويكرد‌هاي علمي و مهارت‌محوري دركتاب‌هاي نونگاشت نگارش است. اين موضوع با طرح مسألة مغفول ماندن درس نگارش در دورة آموزش متوسطة پيشين و تهديدهاي احتمالي آن در آينده آغاز مي‌شود. سپس با بررسي ضعف‌هاي بخش نگارش دركتاب‌هاي زبان فارسي دورةگذشته، به تحليل آموزش‌هاي مبتني برنظريه‌هاي علمي در كتاب‌هاي نونگاشت مي‌پردازد. دراين بخش، تحليل‌ها بر اساس استنتاج ازآمارها و داده‌هايي است كه40 نفر از دبيران زبان‌ و ادبيات فارسي از 5 استان با شركت داوطلبانه در نظرسنجي اعلام كرده‌اند. بررسي كاستي‌هاي كتاب‌هاي نونگاشت نگارش، بخش ديگري از اين پژوهش است كه براي اصلاح و بهبود آن‌ها پيشنهادهايي ارائه شده‌است. مهم‌ترين دستاورد اين پژوهش، اين ‌است‌ كه؛ نوآوري‌هاي علمي و مطالعه شدة برنامه‌ريزان آموزشي در تأليف كتاب‌هاي نگارش، توانست علاقه به نوشتن را در بين دانش آموزان افزايش دهد و بسترمناسبي را براي پيشرفت و كسب مهارت در اين عرصه فراهم سازد. دستاورد ديگر، اجماع حداكثري شركت‌كنندگان در نظرسنجي، براي‌ قرارگرفتن درس نگارش در گروه منابع آزمون سراسري، باهدف اعتباربخشي بيش‌تر به درس نگارش است. روش گردآوري اطلاعات در اين پژوهش به دو شيوة مطالعة كتابخانه‌اي و تحقيق پيمايشي با استفاده از فرم‌هاي نظرسنجي است.