بررسي و ارائه الگوي مناسب مكان يابي پايانه مسافربري با استفاده از روش تحليل سلسله مراتبي (AHP) نمونه موردي: (پايانه مسافربري شهرستان ، كوهدشت)

يكي از مهمترين مقولات در برنامه ريزي شهري، مكان يابي مناسب براي استقرار خدمات و كاربري هاي شهري است. اين به آن معنا است كه فعاليت هاي مختلف شهري نيازمند فضاي خود مي باشند و امكان استقرار آنها در هر ناحيه شهري وجود ندارد. اين امر از طريق در نظر گرفتن ويژگي هاي كاربري ها و نحوه ارتباط آنها با ساير كاربري هاي شهري امكان پذير است. از جمله كاربري هاي مهم شهري، پايانه هاي مسافربري برون و درون شهري هستند. به دليل افزايش جمعيت و حجم تردد در شهرها و در نتيجه گستردگي آنها شرايط سنتي حاكم بر استقرار اين عملكرد با مشكلات زياد توام گرديده است. الزامات اقتصادي، اجتماعي، آب و هوايي و ترافيكي و ... از جمله مواردي هستند كه بايستي در تعيين مكان مناسب اين كاربري در نظر گرفته شوند. در اين مقاله تلاش شده با توجه به كاركردهاي جديد شهري و اثرات متقابل، الگوي كنوني استقرار پايانه برون شهري در شهر كوهدشت مورد نظر قرار گيرد. براي اين كار از لايه هاي اطلاعاتي استفاده شده است و از هم پوشاني اين لايه ها گزينه ها به دست آمد و در ادامه براي تعيين وزن نقاط پيشنهادي و سنجش ميزان اثر شاخص هاي پايه، روش تحليل سلسله مراتبي (AHP) به كار گرفته شده است. نتيجه حاصله نشان مي دهد كه مركز موجود پايانه مسافربري برون شهري از نظر مدل تحليلي، شرايط مناسب را دارا نمي باشد. ضمن اينكه در تعيين مكان نهايي (گزينه برتر) عواملي نظير تمايل و ميزان سفرهاي برون شهري، عوامل طبيعي، دسترسي مناسب به شريان هاي خروجي اصلي و سازگاري با كاربري هاي هم جوار بيشترين تاثير را دارند.