بررسي ميزان تأثير بخش خصوصي عوامل دخيل در ساخت و سازهاي غيرمجاز در آسيب پذيري بناهاي شهري، مطالعه موردي شهر سنندج

در عصر حاضر، يكي از پديدههاي مهم جهان افزايش جمعيت و به تبع آن رشد سريع شهرنشيني و توسعه كالبدي شهرهاست. اين أمر همراه با دخالت نسنجيده انساني در محيط طبيعي از جمله ساخت و سازهاي بيقاعده انسانها، بي توجهي به ضوابط و استانداردهاي ساخت و ساز و يا اصلاً نبود اين ضوابط موجب شده تا تهديدات ناشي از صوانح از جمله زلزله تشديد شود. اين مقاله با هدف بررسي ميزان هماهنگي و همخواني عملكرد عوامل دخيل در ساخت و سازههاي غيرمجاز با استاندادهاي تعيين شد از جانب سازمانهاي ذيربط تهيه شده است تا كه به وسيله آن ميزان هماهنگي و كم كاستيهاي اين گروه در زمينه ساخت سازههاي مقاوم در برابر خطر زلزله را مورد بررسي قرار داده باشد منطقه مورد مطالعه شهر سنندج ميباشد كه با موقعيت جغرافيايي 55 46 تا 5 47 طول شرقي . 12 35 تا 23 35 عرض شمالي در غرب ايران قرار گرفته است. با توجه به موضوع تحقيق از روش كيفي استفاده شده است. ابتدا معيارهاي تعيين شده از جانب سازمان نظام مهندسي ايران و همچنين اساسنامه تدوين شده از طرف موسسه استاندارد مورد مطالعه قرار گرفتهاست و بر اساس آن به طراحي پرسشهاي پرداخته شد. در طراحي سوالات مصاحبه مولفه هاي مدنظر بوده از جمله؛ فاقد جهت بودن، براي انجام نمونهگيري از روش نمونه گيري نظري يا هدفمند استفاده شد. سوالات در چندين زمينه؛ ملاحظات ژئوتكنيكي، ملاحظات معماري، ملاحظات پيكربندي و ضوابط كلي طراحي شده است و با استفاده از روش مصاحبه به جمع آوري اطلاعات پرداخته شد. نتايج نشان ميدهد كه شناخت و هماهنگي گروه مورد بررسي در زمينه سوالات مربوط به ملاحظات ژئوتكنيكي در حد 50 % ميباشد، در زمينه ملاحظات معماري نيز 50 % همخواني، در زمينه ملاحظات پيكربندي67 % همخواني و در زمينه سوالات مربوط به ضوابط كلي 35 % همخواني وجود دارد.