جايگاه تكنولوژي و سنت در معماري امروز و نقش آموزش صحيح معماري در سيماي شهر هاي امروز

پوست اندازي شهرهاي ارزشمند و بي هويتي سيماي معماري چهره معماري را درايران بيش از هر زمان ديگر آشفته و گسسته از گذشته خويش كرده است . همه چارچوب ها و اصول و مصالح و مفاهيم و تركيب هاي حجمي معماري سنتي نمي توانست به همان صورت مورد استفاده قرار گيرد دگركوني ضروري بود اما نوع اين تغييرات مي توانست نرم تر و پيوسته تر با معماري سنتي ما باشد . امروزه تكنولوژي و آموزش دو روند مهم در شكل گيري معماري هستند كه هر كدام داراي آفت ها و مزيت هايي هستند و نياز به نقد و بررسي علي الخصوص در حوزه ي آموزش دارند . اين مقاله سعي در بررسي ماهيت تكنولوژي و محتواي آموزشي اين نياز اوليه ي بشر دارد كه قدمت آن به پيدايش وجودي انسان باز مي گردد و تا كنون دچار تكامل فراوان شده و يكي از بحث بر انگيز ترين و ضروري ترين نياز هاست كه با گذشت زمان و پيشرفت انسان در عرصه هاي مختلف دچار افت و خيز مي شود و گاهي به اصل خود و گاهي از ماهيت خود باز ميماند كه نحوه ي صحيح آموزش مي تواند اخلاق را به اين حوزه بازگرداند و هويت فراموش شده را احيا كند . بخش اول اين مقاله به ماهيت تكنولوژي مدرن و سنتي و بخش دوم هويت و معماري بومي و بخش سوم آموزش معماري و بخش چهارم راهكارهاي بهبود آموزش در روند بومي سازي و هويت گرايي در معماري مي پردازد