طراحي هنرستان معماري در شهر رشت با رويكرد معماري پايدار

در عرصه آموزش، نبودن فضاهاي مناسب آموزشي هم از جهت استانداردهاي فضايي و از جهت نداشتن برنامهريزي آموزشي در فضاهاي علمي و تداخل عملكردي در برنامه هاي عملي باعث افت كيفيت و جايگزين شدنروشهاي كم كيفيت آموزشي به جاي روشهاي نوين در تدريس معماري شده است. آنچه كه باعث ايجاد تفاوتدر طراحي يك دبيرستان با هنرستان معماري مي شود نوع عملكرد آن و فضاهاي مورد نياز و خاص تر درهنرستانهاي معماري است، نبودن فضاهاي كافي براي آتليه ها، نبودن استانداردهاي مورد نياز و جايگزينيطراحي كامپيوتري به جاي استفاده از روشهاي اصولي تر ايرادي است كه به كار طراحان در بازار كار وارد خواهدشد. ماهيت فضاهاي آموزشي، لازمه سرمشقي منحصر به فرد براي پژوهش و ايجاد كنش و واكنش صحيح درميان فضاها مي باشد. فضاي آموزشي محيطي است. با توجه به بحران زيست محيطي كه حيات بر روي كرهزمين را تهديد مي كند و نيز افزايش مصرف سوختهاي فسيلي كه باعث تشديد اين بحران شده لزوم استفاده ازمنابع انرژي پاك بايد بيشتر مورد نظر طراحان ساختمان قرار گيرد. مفهوم پايداري در معماري، همان معماريپايدار يا معماري همساز با اكوسيستم يا سازگار با محيط زيست است . طراحان ساختمانها براساس اين رويكردنه تنها به صرفه جويي در مصرف انرژي است بلكه كمك بزرگي در جلوگيري از آلودگي هوا و كمك به نسل آينده است.