ارتباط دوسويه معماري، فرهنگ و رفتارهاي اجتماعي

انسان همواره در پي آن است كه تجلي كالبدي تفكر بومي و ملي خود را درآثار پيرامون خويش مشاهده كند و بر آن افتخار كرده و آن را به عنوان هويت خويش عنوان كند . معماري شهر و مسكن چه در كليات وچه دراجزاي خويش بيانگر هويت سازندگان خويش هستند به گونهاي كه مي توان با گام نهادن در شهر يا مسكني به هويت افراد آنجا جامعه از لحاظ فكري و فرهنگي و رفتاار اجتماعي آنان پي برد . اين هويت به معناي ارتباط صفات و خصوصياتي است كه شهر را از غير متمايز مي نمايد ، همان گونه كه يك فرد با فرد ديگار و ياك جامعه با جامعه ديگر تفاوت دارد . عناصر متفاوتي مي توانند به عنوان نشانه هاي هويتي يك شهر يا مسكن مطرح شوند كاه هار ياك واحد كالبد ظاهري و مفهوم مخصوص به خود هستند . و براي پي بردن به هويت معماري يك شهر ومسكن بايد به بررسي اين ارتباط دوسويه معماري، فرهنگ و رفتارهاي اجتماعي و عوامل هويت دهنده پرداخت . بي هويتي ، ناهماهنگي و يكنواختي كه امروزه در فضاي شهرها به صورت روزافزوني درحاا گساترا اسات و سيماي نامطلوب و محيطي نامنوس را براي ساكنين ايجاد نموده وتمامي ابعاد زندگي اجتماعي را درجوامع شهري تحت الشاع خود قرار داده است درنتيجه بي توجهي به اين عوامل هويت دهند است . از ميان اين عوامل هويت بخش يكي از عوامل بسيار مهم كه امروزه كمتر به آن توجه مي گردد ارتباط هويت شاهري وهويات انسااني است كه همان ارتباط دوسويه معماري ، فرهنگ و رفتارهاي اجتماعي است . اين ارتباط به گونه اي است كه مي توان گفت : معمااري فضاها و عناصر شهري در هرجامعه اي نمودي از هويت افراد آن جامعه و فرهنگ و رفتارهاي اجتماعي آن تمدن مي باشد و عاووه بار ظاهر و كالبد خود ، تفكر و اصو فرهنگي آن جامعه را نشان مي دهد . بنابراين مي توان گفت : هويت معماري و ارتباط دوسويه آن با هر شهر و مسكن نمودي كالبدي از تفكرات و هويت شهروندان آن است و اگر شهرسازي نسبت به هويت انساني و هويت شهري اهميت هويت شهري را دو چندان مي كند و بار اثار تيييارات محاير شاهري هويت ساكنين و شراير روحي و رواني آنان نيز ناخواسته تغيير كرده و هويت جديدي و رفتارهاي اجتماعي بروز مي كند