واكاوي نتايج روش هاي هيدرولوژيكي مختلف روند سيلاب در آبراهه هاي طبيعي

روش هاي هيدرولوژيكي رونديابي سيلاب بر پايه معادله پيوستگي و معادله ذخيره درون بازه استوار بوده و شبيه سازي جريان سيل در اين روش ها نيازمند سابقه تاريخي سيلاب هاي گذشته مي باشد. محققين زيادي كوشيده اند تا با استفاده از متدهاي علمي متفاوت در گسترش و كاهش خطاي پيش بيني اين روشها گام بردارند. در اين مطالعه از هشت روش هيدرولوژيكي مختلف و در شرايط كاملاً متفاوت در بازه اي از رودخانه كر (بين ايستگاه هاي هيدرومتري چمريز تا خانيمن) استفاده شده و هر روش بر اساس معيارهاي آماري، مختلفي در مقايسه با نتايج مشاهداتي سنجيده شده است و نهايتاً بهترين روش هيدرولوژيكي پيشنهاد شده است. نتايج نشان مي دهد كه مدل هاي هيدرولوژيكي روند سيل را از لحاظ دقت و ميزان خطا مي توان به ترتيب به روش هاي ماسكينگام غيرخطي، ماسكينگام خطي، آت كين اصلاحي و مدل كانوكس مرتب نمود. شايان ذكر است اگر چه از مزاياي عمده روش ماسكينگام خطي نسبت به فرم غيرخطي آن اين است كه روند يافتن پارامترهاي K و X در روش خطي به مراتب آسان تر از برآورد پارامترهاي X, K و m در روش غيرخطي مي باشد. اما نتايج، برتري مشهود مدل غيرخطي ماسكينگام را در آبراهه هاي طبيعي نشان مي دهد. از اين رو قوياً توصيه مي گردد در رودخانه هايي كه رابطه بين ذخيره و دبي وزندار در آنها غيرخطي است (اكثر آبراهه هاي طبيعي) از روش ماسكينگام غيرخطي بهره برده شود. همچنين در صورت استفاده از ساير مدل ها استفاده از مدل خطي ماسكينگام جهت ميزان انطباق مطلوب با دبي هاي مشاهداتي پيشنهاد مي گردد.