مطالعه اثر خاك ورزي حفاظتي بر عملكرد گندم آبي در شهرستان شاهرود

اين تحقيق در ادامه ي پروژه ي اثر روش هاي مختلف تهيه بستر در تناوب رايج منطقه بر پايه محصول سيب زميني (سيب زميني - گندم- سيب زميني ) در اراضي مركز تحقيقات كشاورزي سمنان (شاهرود) اجرا گرديد . اين آزمايش درقالب طرح آماري بلوك هاي كامل تصادفي با چهار تيمار مختلف تهيه بستر بذر در چهار تكرار (در كرت هاي ثابت ) انجام شد. بعد از برداشت سيب زميني، چهار روش مختلف تهيه بستر بذر؛ 1- شخم با گاوآهن برگرداندار+ ديسك زني ،-2 شخم با گاوآهن بشقابي+ ديسك زني، 3- شخم با گاوآهن قلمي+ ديسك زني و 4- ديسك زني انجام شد . بعد از اعمال تيمارهاي خاك ورزي، در پاييز سال 1386 گندم (رقم الوند) كاشته شد. عمليات داشت در همه تيمارها به طو ريكسان انجام شد. عمليات برداشت گندم در تابستان سال 1387 پس از حذف حاشيه ها از سطح 10 مترمربع انجام شد داده هاي حاصل با استفاده از نرم افزار MSTATC بر اساس طرح بلوك هاي كامل تصادفي مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت و ميانگين ها توسط آزمون چند دامنه دانكن مورد مقايسه قرارگرفتند. نتايج نشان داد شد ، پس از برداشت سيب زميني توسط سيب زميني كن، براي كاشت گندم، استفاده از ديسك براي خاك ورزي كافي است و به شخم با گاوآهن نيازي نيست. بين تيمارهاي خاك ورزي از نظر درصد برگرداني خاك، اختلاف بسيار معني داري(α = %1 وجود داشت. گاوآهن برگرداندار با متوسط 25/72 درصد بيشترين مقدار برگرداني خـاك و ديسـك (25/41 درصـد) كمتـرين مقدار برگرداني خاك را دارا بودند. با توجه به عملكرد محصـول و مزايـاي اسـتفاده از ديسـك، گـاوآهن برگردانـدار را مي توان با ديسك جايگزين كرد. استفاده از ديسك موجب حفظ بقايا در سـطح خـاك، جلـوگيري از فرسـايش خـاك و اصلاح بافت خاك مي شود.