بررسي و تحليل حكمروايي خوب روستايي در توسعه مديريت روستايي

حكمروايي خوب به عنوان مفهومي جديد در مديريت روستايي است و فرآيندي تأثيرگذار كه همه اركان دخيل روستايي را بسوي تعالي و پيشرفت حركت ميدهد و يك رابطه صحيح و منطقي بين حكومتكنندگان و مردم است. به عبارت ديگر ، حكمروايي روستايي همانا به اجرا درآوردن تصميمات و سياستهاي مردم روستايي، هم سو با منافع خودشان است كه درعينحال با منافع ملي، منطقهاي و محلي نيز سازگار است و هدف آن به حداكثر رساندن بهزيستي عمومي و توجه به بهرهمندي مادي و معنوي انسانها و رفع نيازهاي آنان و حمايت از حقوق اساسي در همه مكانها و زمانها است كه زمينهساز توسعهاي مردمسالار و برابر خواهانه ميباشد . به طور كلي حكمروايي خوب يك سيستم ادارهي ايدهآل است كه براي توسعه سياسي، اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي كشورها اجتنابناپذير است. سيستم ادارهي ايدهآل به معني يك سازگاري ايدهآل، يك شرط براي رسيدن به يك اعتماد دروني، توسعه پايدار و يك عدالت اجتماعي كارا ميباشد كه به طور موثرتري كار مي- كند. اين پژوهش از نوع توصيفي _ تحليلي مي باشد و جهت گردآوري از روش كتابخانهاي اسنادي استفاده – شده است، درجهت بررسي حكمروايي خوب روستايي به اين نتيجه دست يافتيم كه حكمروايي خوب روستايي مبنايي است در جهت دستيابي به توسعه پايدار و همچنين براي برنامه ريزي توسعه روستايي بسيار ضروري و لازم است.