اثرات روش هاي كاشت و مقادير بذر بر عملكرد و اجزاي عملكرد گندم در جنوب خوزستان

اين پژوهش طي مدت دو سال 1386 و 1387 در مركز تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي خوزستان (ايستگاه تحقيقات كشاورزي شاوور)، در يك خاك رسي-سيلتي به صورت كرت هاي يك بار خرد شده در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار اجرا گرديد. كرت هاي اصلي شامل شش رو ش كاشت سانتريفوژ P1سانتريفوژ + فاروئر P2خطي كارP3 خطي كار + فاروئر P4 پشته كاري سه رديفه P5 و پشته كاري چهار رديفه (P6 بوده و كرت هاي فرعي نيز شامل چهار تراكم بذر 300 500 و 400 و 600 دانه در متر مربع (تقريب اً 120 160،200 و 240 گيلو گرم بر هكتار) بود. نتايج نشان داد كه بيشترين مصرف سوخت با 14/91 ليتر بر هكتار به تيمارP2 و كمترين آن با5/02ليتر بر هكتار به تيمارP3 اختصاص داشت. روش كاشتP3 با 1/462 و روش كاشتP5 با0/620ساعت بر هكتار به ترتيب بيشترين و كمترين زمان مورد نياز را به خود اختصاص دادند . در همه روش هاي خطي كاريP و 6 P5 ،P4 ، P3نسبت به روش هاي كاشت پاششيP و 2 P1 زمان مورد نياز به طور معني داري كاهش و ظرفيت مزرعه اي افزايش يافته بود. روش كاشت P2 با 0/684 هكتار بر ساعت داراي كمترين ظرفيت مزرعه اي و روشهاي كاشتP و 6 P5 با متوسط 1/67 هكتار بر ساعت داراي بيشترين ظرفيت مزرعه اي بودند. بيشترين شـاخص يكنـواختي (21/87 درصـد) بـه تيمـار P6 و كمتـرين آن (73/54 درصـد) بـه تيمـار P1 اختصاص داشت. استفاده از روش هاي خطي كاري P3 ،P5 و P6 به جاي روش بذرپاشي سانتريفوژ+ ديسك (P1 (به ترتيب باعث 41 ،29 و 29 درصد كاهش در هزينه ها شده است. نتايج تجزيه واريانس داده ها نشان داد كه اختلاف بين روش هاي كاشت از لحاظ عملكرد و اجزاي عملكرد دانه گندم معني دار نبود، ولي تاثير مقدار بذر بـر تعـداد بوتـه بر واحد سطح، ضريب پنجه زني و تعداد دانه در سنبله معني دار بود. به طور كلي، براي كشت گندم آبي در اراضـي رسي-سيلتي خوزستان، به ترتيب اولويت، استفاده از يكي از روش هاي كاشت P5 ،P6 و P3 و همچنين مقـدار بـذر 160-120 كيلوگرم بر هكتار پيشنهاد مي شود.