بررسي كاربرد اكو تكنولوژيكي مصالح ساختماني سبز در راستاي حفظ محيط زيست

صنعت ساخت و ساز يكي از مصرف كنندگان اصلي منابع و توليد كننده ضايعات در جهان مي باشد. از يك طرف رشد جمعيت، نياز به ساخت و ساز جديد را افزايش داده و از طرف ديگر كاهش منابع مواد خام، افزايش بهاي انرژي و معضلات زيست محيطي توسعه اين صنعت را با مشكلات جدي مواجه كرده است. با پيشرفت علم و به دست آوردن تكنولوژي هاي جديد براي رسيدن به آسايش بشر، مشكلات تازه اي نيز بوجود آمده است كه مهمترين آنها كاهش ذخاير منابع انرژي ساختمان سازي مي باشد. مفهوم اكوتكنولوژي در طراحي ابنيه به رويكردي اطلاق مي شود كه با توجه به آن، طراحي ساختمان بر اساس استفاده از برترين تكنولوژي روز دنيا با هدف بهينه سازي مصرف انرژي و به حداقل رساندن آلودگي هاي زيست محيطي انجام مي گيرد. بنابر آمارهاي ارائه شده بين 20 تا 30 درصد از كل انرژي مصرفي مربوط به بخش ساختمان است، لذا با استفاده از تكنولوژي و مصالح سبز و جذب كننده انرژي هاي پاك به جاي انرژي هاي تجديدناپذير، گامي مؤثر در جهت نگهداري و كاهش منابع انرژي خواهد شد. امروزه هر ساختمان بايد به گونه اي طراحي شود كه استفاده از منابع جديد را به حداقل رسانده و پس از تخريب نيز منبعي براي ايجاد سازه هاي ديگر باشد. با توجه به اينكه منابع كافي براي خلق محيط هاي مصنوعي در جهان وجود ندارد كه بتوان براي بازسازي هر نسل از ساختمان ها مقداري جديد از آنها را مورد استفاده قرار داد، لذا ميتوان با استفاده از فضا ها و مصالح جديد و بازيافت شده به اين مهم دست يافت. در اين راستا مصالح ساختماني سبز نقش مهمي را ايفا مي كنند. بدين منظور هدف از اين تحقيق توجه به چگونگي استفاده از تكنولوژي هاي سبز و بكارگيري مصالح سبز در ساختمان هاي مسكوني مي باشد . چارچوب تحقيق به صورت توصيفي تحليلي كاربردي مي باشد. لذا مقاله پيش رو به معرفي مصالح سبز به عنوان مصالح دوستدار محيط زيست با بهره گيري از تكنولوژي هاي جديد و رويكرد اكو تكنولوژيك مي پردازد.