سازمان هاي ملي ، مدل ها و روشهاي استانداردسازي نام هاي جغرافيايي

ما هرروز از نام هاي عوارض و مكان هاي پيرامون مان براي توصيف محيط اطراف خود استفاده مي كنيم . امروزه نام ها به شكل تلفيق يافته اي در ارتباطات چند رسانه اي كاربرد دارند. درك مشترك نام مكان ها و عوارض جغرافيايي براي ايجاد ارتباطي كارآمد و موثر بسيار مهم است .كشف مناطق مختلف جهان و مسكوني شدن آن در طول دوران متمادي ، به نقشه برداري گسترده توسط نقشه برداران ، جغرافي دانان و زمين شناسان منجرگرديد . تلاش همه آنها به سوي دقت و درستي ارائه و كاربرد يكپارچه نام هاي جغرافيايي معطوف شده بود تا عوارض روي طرحها و جدولهايشان را علامت گذاري كنند. پس از چندين سال ، افرادي كه عمليات نقشه برداري را آغاز كردند ، دريافتند كه براي پاسخگويي و تصميم گيري در باره مسائل سيستم نامگذاري جغرافيايي نياز به يك سازمان ذي صلاح مي باشد . بدين طريق ، مي توانستند از بسياري از خطاها و تناقضات در زمان استفاده از نام هاي جغرافيايي برروي نقشه ها اجتناب كنند بهمين جهت ضرورت يافت نام هاي جغرافيايي در يك قالب خاص و معين استاندارد شوند . استاندارد سازي نام ها، انتخاب بين نام هاي مختلف در حال كاربرد را شامل مي شود تا فرآيند ايجاد ارتباط را تسهيل بخشد .از فوايد تخصصي استاندارد سازي نام هاي جغرافيايي مي توان به تاثير مستقيم آن در مفاهيم فرهنگي ، ثبت بخش مهمي از ميراث فرهنگي يك كشور اشاره نمود . چنين ويژگي فرهنگي و تاريخي خيره كننده، در شبكه توپونيمي يك منطقه يا كشور بكار مي آيد . اغلب ، چنين نام هايي ، قرنها بخشي از آئين و سنت زباني را تشكيل مي داده كه هيچگاه در جايي ثبت نشده است .دردهه 1960 ، سازمان ملل ، مكانيسمي را براي تاسيس گروه كارشناسان سازمان ملل (UNGEGN) و كنفرانس هاي سازمان ملل درخصوص استاندارد كردن نام هاي جغرافيايي ايجاد نمود . همچنين راههاي متعددي براي دستيابي به استاندارد سازي وجود دارد . اما ارتباط و كارايي هركدام ، به طور گسترده به ويژگيهايي كشور مورد نظر بستگي دارد وسعت آن ، ساختار حكومتي ، نواحي فرهنگي / زباني ، سياست ، مناطق طبيعي / كشوري ، منابع موجود و غيره . سازمانهاي مختلف نام ها ، اصول و شيوه هاي كار متعددي در سراسر جهان ايجاد شده است . اسناد و مدارك كشورهاي مختلف مي تواند در دسترس كشورهايي قرار گيرد كه به تازگي برنامه هاي جديد را شروع كرده اند و قطعا ” مي تواند شر وع خوبي براي آنها باشد . با اينحال هركشور شيوه اي را برمي گزيند كه با ساختار سياسي ، حكومتي ،زباني منحصر بفرد خود به بهترين وجه هماهنگي داشته باشد . هميشه دشوارترين گامها ، اولين گامهاست ، از جمله ، گرفتن توصيه ها ، تائيد توافقنامه هاي داخل سازماني ، حمايت مطمئن از تاسيس يك سازمان نام هاي ملي.