تصويب لايحه تقسيمات كشوري در مجلس يازدهم شوراي ملي

اولين قانون مصوب تقسيمات كشوري در ايران، مربوط به 14 ذيقعده 1325 ه.ق، يعني مجلس اول مشروطه است. در اين قانون ايران به چهار ايالت بزرگ آذربايجان، كرمان و بلوچستان، فارس و خراسان تقسيم شده بود. با روي كار آمدن دولت پهلوي و تغييرات سازمان اداراي و نظامي كشور، همچنين گسترده تر شدن نهادها و سازمان هاي دولتي، انجام تغييرات اساسي در قانون تقسيمات كشوري ضروري بنظر مي رسيد. لايحه دولت مبني بر تقسيمات جديد كشور در 25 مهرماه 1316 ه.ش و در جلسه نهم مجلس دوره يازدهم به شور گذاشته شد. تا تصويب اين لايحه در 16 آبان ماه 1316 ه.ش و تصويب اصلاحيه آن در 19 دي ماه همان سال، صورت لايحه تغييرات زيادي كرد. تقسيمات كشور در يك بازه زماني كمتر از سه ماه، از چند "ايالت" ابتدا به شش "ناحيه"، سپس به شش "استان"، و در نهايت به ده استان تغيير يافت! هدف اين مقاله توصيف و تحليل اين تغيير و تحولات سريع، با اتكاء بر لوح مذاكرات مجلس شوراي ملي دوره يازدهم مي باشد.