بتن هاي مقاوم در مناطق ساحلي - دريايي

شايد مهمترين فاكتور در طراحي سازه هاي بتني - ساحلي توليد بتن با ميزان نفوذپذيري مناسب باشد. در طول زمان سرويس دهي ساختمان هاي بتني ، نمك هاي محلول اثرات متفاوت و غالبا مخربي در دوام پذيري بتن ايجاد مي كنند. املاح كلريدي همانند كلريد آلومينيوم بر خلاف بيشتر نمك ها مانع خوردگي فولاد مي گردد. با اين وجود كليه عوامل فيزيكي و شيميايي كه منجر به افزايش نفوذپذيري بتن مي گردد، از عوامل مخرب بتن در مناطق دريايي محسوبمي شوند. بنابراين با توجه به هزينه زياد تعميرات در محيط هاي ساحلي ، طرح اختلاط بتن در راستاي ساخت بتن با ويژگي هاي مهندسي مناسب همانند مقاومت حداقل PSI 5000 كه داراي حداقل 600 پوند سيمان براي هر يارد مكعب بتن است، از اهميت قابل توجهي برخوردار است.