بررسي و مقايسه عملكرد لرزه اي سيستم هاي جداسازي شده در پايه با سيستم هاي جداسازي شده كف طبقات

در جداسازي لرزه اي كل يا بخشي از سازه براي كاهش پاسخ لرزه اي آن بخش در زمان زلزله از زمين يا قسمت هاي ديگر سازه جدا مي شود. اين كار با استفاده از جداساز هايي كه بر اساس مشخصات ديناميكي سازه، اهداف عملكردي مورد نظر طراح و شرايط خطر لرزه اي ساختگاه، طراحي و ساخته شده اند صورت مي گيرد. در اين مقاله به منظور بررسي اثر حركت زمين بر روي مدل ها از سه شتاب نگاشت El Centro ، San Fernando و Tabas استفاده شده است. با توجه به نتايج بدست آمده از ميزان برش پايه و مقايسه آن در دو حالت مشاهده مي شود كه برش منتقل شده به سازه در حالت جداساز پايه بسيار كمتر از حالت جداساز طبقات مي باشد كه اين امر با توجه به نتايج حاصل از تغيير مكان طبقات نيز قابل پيش بيني بود. در حالت جداساز پايه به علت ايزوله شدن ساختمان در محل پي نياز لرزه اي بسيار كمتر از حالت ديگر خواهد بود. همين امر باعث مي شود كه نيروي كمتري براي طراحي در طبقات قوفاني به وجود آيد.