شماره ركورد كنفرانس :
3286
عنوان مقاله :
سنجش ميزان زيست پذيري بافتهاي فرسوده شهري(نمونه موردي: محله نوده مشهد)
عنوان به زبان ديگر :
Evaluating the rate of viability of urban exhausted tissues (Case study: Nodeh neighborhood of Mashhad)
پديدآورندگان :
نوريان فرشاد دانشگاه تهران - دانشكده شهرسازي , قاضي رضا دانشگاه تهران , رضائيان روحي الهام دانشگاه آزاد مشهد
كليدواژه :
محله نوده مشهد , شاخص هاي زيست پذيري , زيست پذيري , بافت فرسوده
سال انتشار :
ارديبهشت 1397
عنوان كنفرانس :
كنگره بين المللي معماري و شهرسازي معاصر پيشرو در كشورهاي اسلامي
زبان مدرك :
فارسي
چكيده فارسي :
زيست پذيري شهري يكي از بزرگترين انگاره هاي برنامه ريزي شهري دوران معاصر است كه هدف آن مطلوب كردن شرايط زندگي در بين تمامي ساكنين است. از طرفي بافت هاي فرسوده شهري به عنوان بستر زيست انسان شهرنشين به دليل فرسودگي كالبدي، اجتماعي و اقتصادي داراي ناپايداري مكاني فضايي هستند كه برنامه ريزي براي ارتقاء كيفيت زيست اين بافت ها اجتناب ناپذير است. براين اسا هدف پژوهش حاضر، شناخت - وضعيت زيست پذيري بافت فرسوده محله نوده مشهد و عوامل موثر بر آن است. بدين منظور روش مقاله حاضر، توصيفي تحليلي است و براي - گردآوري داده ها از روش پيمايشي (توزيع پرسشنامه مردمي) بهره گرفته شده است. همچنين براي تجزيه و تحليل اطلاعات از نرم افزار BSC Designer ، SPSS ، Expert Choice استفاده شده است و از روش سلسله مراتبي AHP براي وزن دهي معيارهاي زيست پذيري و كارت امتياز متوازن براي مشخص شدن ميزان زيست پذيري بافت فرسوده مطالعاتي استفاده شده است. از يافته هاي اصلي تحقيق شناسايي معيارهاي زيست پذيري بافت فرسوده و شاخص هاي آن اشاره كرد كه در اين بين معيار دسترسي به خدمات با وزن 0.208 مهمترين عامل و معيار كيفيت فضاهاي عمومي با وزن 0.090 ضعيف ترين عامل مي باشد. از ديگر يافته ها مي توان گفت، ميزان زيست پذيري بافت فرسوده محله مطالعاتي 35.76 درصد مي باشد كه در اين بين معيار تعاملات اجتماعي با 44.68 درصد بهترين وضعيت و معيار امنيت اجتماعي با 30.27 درصد ضعيف ترين وضعيت را به خود اختصاص داده اند.
چكيده لاتين :
Abstract Urban viability is one of the greatest contemporary urban planning ideas that aims to optimize living conditions among all residents. On the other hand, urban exhausted tissue as a human habitat for human being due to physical, social and economic exacerbations has spatial spatial instability that planning to improve the quality of life of these tissues is inevitable. Therefore, the purpose of this study is to identify the environmental degradability of the worn texture of Nodeh Mashhad neighborhood and its effective factors. For this purpose, the present paper is descriptive-analytic and a survey method (distribution of popular questionnaire) has been used to collect data. Also, for analyzing information, BSC Designer software, SPSS, Expert Choice software have been used and the AHP hierarchy method has been used to weigh benchmarking rates and scorecard to determine the extent of the survivability of the studied tissue. From the main findings of the study, the identification of wearability criteria and indexes of the habitability of the texture indicated that among the criteria for access to services with a weight of 0.208, the most important factor and the quality criterion for public spaces with a weight of 0.090 is the weakest factor. From other sources, the rate of environmental degradation of the study area is 35.76%. In the meantime, social interaction criteria with 44.68% of the best social security standards and 30.27% are the weakest.
كشور :
ايران
تعداد صفحه 2 :
10
از صفحه :
1
تا صفحه :
10
لينک به اين مدرک :
بازگشت