بررسي جايگاه پاسيو و نقش معماري ايراني در روند شكل گيري آن

Redefining the Iranian-Islamic city at night

چكيده: امروزه در پي عواملي نظير افزايش جمعيت در شهرها، بالا رفتن تراكم و پيشرفت تكنولوژي، انسان مدرن فرم و ساختار خانه ها را از حالت قديمي و حياط دار، به آسمان خراشها و آپارتمانها تغيير داده است. معماري همواره در تلاش بوده تا فضاي سبز از دست رفته بناها كه باعث آرامش روان و همچنين يكي از عوامل پايداري است را، دوباره به خانه ها بازگرداند. از اين رو در معماري معاصر شاهد عنصري به نام ”پاسيو” هستيم. در اين مبحث با مطالعات ميداني و كتابخانه اي به اين نتيجه دست يافتيم كه پاسيو ريشه در معماري ايراني داشته و منشا آن از گودال باغچه هاي تكامل يافته مي باشد، كه تبديل به باغچه و حياط مركزي شده و تحت عنوان عنصر ايراني "پرديس" يا "پارادايس" (بهشت خدا را روي زمين)، كه مورد توجه خلفاي عرب قرار گرفته بود، وارد معماري اسلامي گرديده و به اروپا راه يافته و با تاثير پذيرفتن از فرهنگ و سنت كشور ميزبان و اعمال تغييراتي، نام پاسيو به خود گرفته است. پاسيو (حيات مركزي) در واقع يك فضاي رو باز در مركز خانه، با سه يا چهار وجه بسته است و معمولا براي صرف وعده غذايي يا استراحت مورد استفاده قرار مي گيرد. معماران اروپايي، ارزش اين عناصر ايراني را به خوبي درك كرده و با تركيب آن با معماري خود و وفق دادن آن با سنت، فرهنگ و اقليم هر منطقه، به خوبي از آن بهره گرفتند و كماكان نيز در حال تكميل اين عناصر هستند، به طوري كه امروزه در بسياري از طرح هاي مدرن و همچنين در معماري پايدار به شدت مورد توجه طراحان و استفاده كنندگان بناها قرار گرفته و رو به پيشرفت گذاشته است، كه اين مطلب بسيار ارزشمند بوده و نشان دهنده غناي معماري اصيل ايراني است. باشد كه قدردان بوده و در حفظ اين هنر و ارتقا و معرفي آن به جهانيان كوشش بيشتري داشته باشيم.

Our cities are not good narrators during the night. They can not properly narrate their identities between darkness and over-lighting. Cities tell about their economical, social, political condition and religious beliefs. Iranian-Islamic cities are based on religious beliefs and other properties are based on this. Their best examples can be found in Iranian historical fabrics. Based on this, these cities can identify themselves from other cities in the world and have their specific competitive advantage. The competitive advantage that ultimately help cities to absorb capital and reach to their targeted growth. The purpose of this research is to identify the principles and characteristics of the Iranian-Islamic city, which can be reflected by lighting. In this regard, the descriptive-analytical method is applied. This study is based on Four main phases: the principles of Iranian- Islamic city, the role of artificial lighting in historical cities, the necessity of urban lighting in today's world and at the end providing guidelines for lighting in accordance with the characteristics and principles of the Iranian-Islamic city. The results of this research initially emphasize the necessity of lighting and its capabilities in introducing the individual identity of cities and afterward, it provides guidelines for lighting design according to the features and principles of the Iranian-Islamic city, which can be used in macro and micro scale.