بررسي و تحليل پياده راه با توجه به ابعاد توسعه پايدار نمونه موردي خيابان علامه مجلسي اصفهان

اهميت فضاي شهري بويژه ميدان ها و راه ها، به واسطه وقوع تعاملات اجتماعي در آن است. پس اصليترين عامل در اين فضا، عابر پياده است. از سوي ديگر، همواره فضاهاي شهري به عنوان يكي از اجزاء تشكيل دهنده ساختار شهر، همراه با تحولات آن تغيير كرده اند. به طوريكه با آغاز دوران تجدد و با تسلط پديده ماشينگرايي، فضاهاي شهري مورد بي توجهي قرار گرفتند. طراحي فضاي پياده كه فقط مخصوص عابران پياده باشد تاثيرات زيادي بر روي مسائل زيست محيطي از جمله آلودگي ها و مسائل اجتماعي دارد و سبب بالارفتن تعاملات اجتماعي و ديدارهاي چهره به چهره مي شود. پياده راه ها نه تنها سبب ارتقاء كيفيت زيست محيطي و اجتماعي مي شود، بلكه با دارا بودن كاربري هاي مختلف به اقتصاد منطقه نيز كمك مي كند. قسمتي از خيابان علامه مجلسي در اصفهان كه حدود 4 سال است كه به پياده راه تبديل شده است را با استفاده از تكنيك SWOT مورد تحليل قرار مي دهيم. در اين مقاله پس از توضيحاتي در مورد زير شاخه هاي توسعه پايدار شهري و تأثيرات پياده راه بر آن زير شاخصه ها چند نمونه از پياده راه هاي داخلي و خارجي مورد بررسي قرار گرفته اند و دلايل موفقيت و يا شكست هر كدام از اين پياده راه ها را دست بندي كرده و سپس با تشكيل مدل چند وجه ي بر اساس زيرشاخه هاي توسعه پايدار آسيب شناسي پياده راه سازي در ايران زمينه براي پيشنهاداتي جهت ارتقاي كيفيت پياده راه علامه مجلسي اصفهان در جهت سازگار سازي آن با اصول رويكرد توسعه پايدار فراهم مي گردد.