طراحي مركز نگهداري از كودكان بي سرپرست بر اساس نيازها و تأثير آن بر اصلاح الگوي رفتاري اين كودكان

بي سرپرستي بيشتر از آنكه يك مشكل فردي باشد، مشكل اجتماعي است. بايد همواره به اين نكته آگاه باشيم كه در سالهاي آينده اين كودكان قدرت حركت و همگاني با جامعه و حتي توان مطرح شدن بعنوان سرمايه هاي بسيار با ارزش براي سازندگي كشور را دارا باشند و اگ بدانيم در زندگي آنها خلاء پرنشدني به نام خانواده وجود دارد بايد حتي الامكان شرايط زيست آنها را به گونه اي فراهم كرد كه حداقل فرد را جزئي از يك خانواده با ايجاد علائق و همبستگي هائي مشابه بدانند. هدف از اين پژوهش اصلاح الگوي رفتاري كودكان بي سرپرست بر اساس شناخت نيازهاي آنها و همچنين ايجاد شرايط زيست محيطي مناسب در جوابگويي به رفتارهاي روحي و رواني و همچنين افزايش ميزان اثر كالبد مادي فضا بر روح و روان استفاده كنندگان با استفاده از طراحي مركز نگهداري از كودكان بي سرچرست مي باشد. روش تحقيق در اين پژوهش توصيفي- تحليلي و ابزار گردآوري اطلاعات با استفاده از بانك هاي اطلاعاتي، بررسي هاي ميداني، مطالعات اسنادي، مصاحبه و مشاهده مي باشد. نتايج حاصل از اين مطالعه بيان مي كنند كه طراحي بر اساس نيازها و خواست هاي اين كودكان مي تواند احساس تعلق و اهميت داشتن را در اين كودكان ارتقا بخشد و موجب بهتر شدن تعاملات اجتماعي آنها شود.