بررسي نقش شاخص هاي آسايش حرارتي در معماري شهر ساري

اقليم، شرايط پيچيده و خلاصه اي از اوضاع جوي منطقه اي است كه به طور مشخصي در ارتباط با عرض جغرافيايي و ساير عوامل جغرافيايي تغيير مي كند. در طبقه بندي اقاليم مختلف زمين يك فرمول و روش كلي و اساسي و م ورد قبول كليه دانشمندان جهان وجود ندارد و طبقه بندي ها بر اساس اهداف مختلف پايه گذاري گرديده اند. در اين تحقيق پهنه بندي اقليمي شهرستان ساري با بكارگيري داده هاي اقليمي ايستگاه هاي هواشناسي منطقه در دوره آماري 2013-2002 و استفاده از روش هاي تجربي كوپن، دمارتن، آمبرژه، نمودار آمبروتروميك، اوانز، ماهاني و با استفاده از روش هاي بررسي شاخص هاي حرارتي همانند اولگي با هدف كاربرد در طراحي و توجيه فضاي معماري در شهرستان ساري صورت پذيرفته است و فرضيات مورد ارزيابي قرار گرفته و در نهايت پيشنهاداتي براي طراحي فضاي مسكوني شامل فرم كالبدي، مصالح مصرفي، جهت قرارگيري ساختمان، موقعيت پنجره ها و ... غيره ارائه شده است و پيشنهاداتي براي طراحي فضاي مسكوني هماهنگ با مناطق معتدل و مرطوب ارائه شده است.