هنر نور و رنگ در اثر بخشي كيفيت فضاهاي معماري

عناصر تزئيني معماري دوره كهن در بناها به طور پشم گير ديده مي شود. ازجمله عناصر تزئيني، ارسي ها هستند كه طرح و نقشي خاص دارند؛ اما امروزه با توجه به نفوذ معماري غرب و كمرنگ شدن عناصر سنتي، درحال فراموشي اند. اين از نقش هاي اصلي بته جقه، چهارپر و طرح هاي قاب بندي و گل تشكيل شده كه در اغلب هنرهاي دوره قديم به كار رفته اند. اين گونه استنباط مي شود كه طرح هاي سنتي در دوره كهن در اغلب هنرها به كار مي رفته و با توجه به مصالح و ابزار كارآن هنر، در برخي ساده و در برخي با جزئيات همراه بوده است. هدف اين پژوهش، مطالعه طرح ارسي ها و حكمت الگوپذيري آنها از معماري اسلامي است. در پايان بررسي نقش هاي اصلي و تطبيق آنها با ساير هنرهاي دوره قديم است. شيوه تحقيق توصيفي تحليلي و روش جمع آوري اطلاعات كتابخانه اي است. همواره هدف بر اين بوده است كه پنجره به عنوان يك عنصر از ساختمان با تزئينات گره خورده و به منظوري خاص در معماري سنتي و اسلامي ايران به كاررفته است، كه در پايان به بررسي والاي جايگاه ارسي از جنبه هاي مادي و معنوي همچون، زيبايي بصري، حفظ حريم و محروميت فضاي بيروني ارائه گرديده است.