چيستي و چرايي توجه به توسعه پايدار روستايي

استقرار بيش از نيمي از جمعيت كشور و توليد قريب به 80 درصد محصولات كشاورزي در روستاها، نقش و جايگاه روستا را در سرزمين مشخص ساخته و سهم روستاها را در توسعه ملي تبيين مي نمايد. گسترش فقر و تشديد فاصله طبقاتي در كنار تخريب رو به تزايد منابع طبيعي و چالش هاي فرهنگي، از معضلات اساسي است كه امروزه در سطوح مختلف ملي و محلي، ذهن سياست گذاران توسعه را به خود مشغول كرده است. اين معضلات در مناطق روستايي كشورهاي جهان سوم از گسترده، عمق و پيجيدگي بيشتري برخوردار است. توسعه روستايي را بايد به منزله يكي از اجزاي جدايي ناپذير و نيز نيروي محركه كل فرآيند توسعه به شمار آورد، لذا توسعه روستايي را نبايد نوعي فعاليت بخشي تلقي كرد، بلكه آن را نوعي هسته چندبخشي يك فرآيند توسعه گسترده تر قلمداد نمود. به عبارتي توسعه روستايي صرفاً به معني معكوس كردن روند توسعه، برنامه ريزي و اجرا از مناطق شهري به روستا و تخصيص منافع مالي و اقتصادي هم در سطح ملي و هم در سطح محلي است. توسعه روستايي جزيي از توسعه ملي است و داراي مفهوم ارزشي بوده و هدف از آن ايجاد تحول فكري و عقيدتي و افزايش توانايي هاي جامعه روستايي به منظور رفع نيازهاي مادي و معنوي در جهت رشد و تعالي مي باشد.