پايداري محيط و بهره برداري از منابع آبهاي سطحي و زيرزميني (مورد مطالعه شهر كوهدشت)

كمبود آب، يكي از عوامل مهم بازدارنده توسعه كشاورزي و اقتصادي واجتماعي دراكثر كشورهاي در حال توسعه بويژه كشورهاي قرار گرفته در كمربند خشك ونيمه خشك جهان است. ازآن زمان تاكنون، منابع تامين آب مراكز جمعيتي وشهرهاشامل دو منبع اصلي آبهاي سطحي و زيرزميني ميباشد، كه براي دستيابي به اين منابع وبهره برداري ازآنها رفته رفته علم هيدرولوژي شكل گرفت واز اهميت زيادي درزمينه كشف وبهره برداري از منابع آب برخوردارگرديد، روش تحقيق به صورتكتابخانه اي وميداني دشت كوهدشت انجام گرفته كه شامل مجموعه آبرفتي به مساحت 29847 هكتاراست كه تشكيلآبخوان از نوع آزاد را داده است.از منابع مهم تغذيه زيرزميني، آب چشمه ها كم ويا به طور كلي خشك مي شودكه اثر نامطلوبي بر سفره هاي آب زيرزميني منطقه تحت تاثيرخود مي گذارد. كه مسئله اصلي اين پژوهش با پايين رفتن سطح آب زيرزمينيدر نواحي خشك، علاوه بر پيشروي بيابان (نابود شدن گياهان طبيعي) آب شور در چاه هاي آب شيرين پيشروي مي كند وآبياري زياد با آب شور سرانجام به كويري شدن آن زمين خواهد انجاميد.