مروري اجمالي بر مباني نظري معماري پايدار و شاخص هاي آن

تحول صنعتي انسان را از زندگي در طبيعت به زندگي درشهر كشانيد. با پيشرفت فن آوري، الگوي زندگي دست خوش دگرگوني شد، به نحوي كه انسانها براي گرم كردن خود به جاي پوشش بيشتر واستفاده از لباس هاي گرم، از سوخت هاي فسيلي به عنوان گرم كننده استفاده نمودند. بادگيرها و سايبانها ونورگيرها در ساختمان جاي خود را به تاسيسات گرمايشي و سرمايشي دادند. درنتيجه پيشرفت صنعت نياز به بهره برداري ازمنابع طبيعي نيز بيشتر شده و به نحوي كه بهره برداري غيرمنطقي از منابع طبيعي منجر به نابودي آنها مي شود. براي ادامه زندگي دراين چرخه احتياج انسان به انرژي بيشتر شده ولي اكنون در مرحله اي قرارداريم كه منابع انرژي رو به اتمام هستند. با اين نگرش ولزوم كاهش مشكلات، ايجادساختمانهاي پايدار باتوجه به مشكلات زيست محيطي كه وجود دارد برجسته مي شود. اساس روش مطالعات حاضر مرورمقالات وكتابها و سايت هاي اينترنتي و طرح هاي اجرا شده مرتبط با موضوع (معماري اكوتك و ارگانيك) در ساير كشورها وايران و مباني نظري و مشخصه هاي معماري پايدار مي باشد. نتايج بدست آمده از اين بررسي ها حكايت از آن دارد كه باتوجه به كمبود انرژي و مشكلات زيست محيطي و رشد شهر نشيني بايد درپي خلق آثار معماري پايدار باشيم و معماري رايدار بايد در يك شرايط زماني شامل ايي موارد باشد: هماهنگي و سازگاري با طبيعت و محيط زيست و حداقل آسيب به طبيعت و صرنه جويي در انرژي و تاثير پذيري از شرايط فرهنگي و محيطي و اقليمي و پاسخ درست به نيازهاي عملكردي.