برنامه راهبرد توسعه شهري تلاشي در جهت توسعه پايدار نمونه موردي : منطقه 22 شهرداري شهر تهران

رشد بي برنامه شهرها بويژه در هزاره سوم كه با بي توجهي به محيط زيست و منابع تجديد ناپذير همراه گرديده، مشكلات عديده اي را نه تنها براي محيط زيست طيبعي بلكه براي خود شهرها نيز بوجود آورده است. عدم توازن اكولوژيكي بين شهرها و بستر آنها حاصل برنامه هاي شهري ناكارآمدي است كه تنها بقاي شهرها را در محدوده فيزيكي شهرها جسته و ارتباط شهر با پيرامونش را ناديده گرفته است. لزوم بررسي هايكارا و ارائه راهكارهاي نتيجه بخش در عرصه شهرسازي در قالب برنامه اي جامع نگر با ريزبرنامه هاي جزنگربيش از پيش خود را نمايان مي كند. با توجه به جايگاه و مفهوم توسعه پايدار و لزوم جهت دهي كليه برنامه ها و طرح هاي شهري در مسير توسعه پايدار، مي توان برنامه راهبرد توسعه شهر (City Development Strategy) را به عنوان يك الگوي مناسب براي توسعه شهري معرفي نمود. اراضي توسعه نيافته منطقه 22شهرداري تهران اين منطقه را به عنوان آخرين فرصت شهر تهران براي دستيابي به توسعه پايدار تبديل كردهاست، به طوريكه مي توان در آن به دنبال طرح ريزي و اجراي برنامه هاي نوين شهري براي بالا بردن شاخص هاي توسعه پايدار بود. در اين مقاله سعي شده تا نمونه تلاش اتفاق افتاده در راستاي تحقق توسعه پايدار درقالب برنامه راهبرد توسعه شهري ارائه گردد. بدين منظور با بهره گيري از اسناد طرح هاي شهري شهر تهرانو منطقه 22 به بررسي شرايط حال حاضر منطقه پرداخته مي شود و همچنين با استفاده از اسناد كتابخانه اي، شاخص هاي توسعه پايدار شهري استخراج مي گردد. همچنين از برگزاري نشست هاي تخصصي بامسئولين محلي و كارگاه هاي عمومي در راستاي تحقق برنامه ريزي مشاركتي به عنوان ديگر ابزارهايگردآوري اطلاعات و نظرات بهره گرفته خواهد شد. انتظار مي رود برنامه تهيه شده، برنامه اي جامع با راهكارهاي قابل اجرا و ابزاري قدرتمند در ارتقا شاخص هاي توسعه پايدار باشد.