توسعه گردشگري در مشهد با تاكيد بر گردشگري سبز؛ نمونه موردي: بخش غربي منطقه نه

امروزه گردشگري يكي از مهمترين ابعاد صنعت در جهان مي باشد. يكي از مهمترين موضوعات در زمينه گردشگري توجه به امر پايداري زيست محيطي مي باشد، كه در قالب گردشگري سبز مطرح مي شود. شهر مشهد به دليل وجود حرم امام رضا (ع) سالانه گردشگران بسياري را جذب مي كند. با توجه به ترسيم چشم انداز شهر توسط شهرداري در افق 1141 مشهد شهري زيارتي-سياحتي و مذهبي در سطح جهاني مي باشد. مراكز سياحتي متعددي در داخل و خارج شهر وجود دارند كه مهمترين آنها ييلاقات طرقبه و شانديز مي باشند. در اين ميان بخش هايي از شهر كه پيوند دهنده مركز زيارتي شهر با اين ييلاقات هستند نيز به سبب موقعيت مورد توجه قرار مي گيرند. بخش غربي منطقه نه مشهد يكي از اين مفصل هاي مهم مي باشد كه پتانسيل هاي بسياري از جنبه گردشگري سبز دارد. اين محدوده به عنوان دروازه ورودي غربي مشهد و قرارگيري در جهت توسعه شهر بسيار حائز اهميت است. لذا هدف اين مطالعه شناسايي ابعاد و عوامل تاثيرگذار در پايداري زيست محيطي در بخش غربي منطقه نه و استفاده از آنها در راستاي توسعه گردشگري پايدار و سبز در قالب ارائه يك طرح راهبردي است . براي نيل به اين هدف، وضع موجود محدوده با استفاده از تكنيك سوات( SWOT ) تحليل گرديد. سپس چشم انداز توسعه گردشگري پايدار و سبز محدوده و اهداف عملياتي آن تدوين شدند. پس از آن، با استفاده از روش برنامه ريزي راهبردي، راهبردهاي نيل به توسعه گردشگري سبز و پايدار ارائه گرديدند و با كمك ماتريس داخلي- خارجي، وزن دهي اوليه شدند. در مرحله بعد، با توجه به راهبردها، گزينه هاي طرح راهبردي محدوده تدوين گرديدند. سپس با تكنيك تحليل سلسله مراتبي ( AHP ) و با استفاده از نرم افزار Expert Choice ، طرح راهبردي بهينه از ميان ساير گزينه ها انتخاب شد.