مدل سازي خزش در ساختمان هاي تاريخي بنايي

تغيير شكل زمانمند ساختمان هاي بنايي يكي از جنبه هاي مهم رفتار مصالح است كه مي بايست در ارزيابي ايمني و پايداري بناهاي تاريخي لحاظ گردد. اين تغيير شكل ها مي تواند منجر به شكست غير منتطره سازه شود. به دليل مقاومت كم مصالح بنايي و وزن مردة زياد بناهاي تاريخي، تحت سطح باري قرار مي گيرند كه به نسبت مقاومت فشاري مواد شاكله در سطح بالايي قرار دارند. براي توصيف رفتار خزشي از مدل هاي رئولوژيكي استفاده مي شود. مدلهاي رئولوژيكي شامل فنر و ميراگرهايي هستند كه مي توانند رفتار زمانمند موادي همچون بتن و مصالح بنايي به عنوان مواد ويسكوالاستيك را بيان كنند. مدل هاي رئولوژيكي متعددي به منظور مدلسازي رفتار زمانمند اين مواد ارائه شده اند كه هركدام مزايايي دارد. در اين تحقيق با به كارگيري اين مدل ها و پياده كردن آنها در نرم افزار اجزاء محدود آباكوس به بررسي رفتار زمانمند مصالح بنايي پرداخته شد. سپس با رويكرد مدل سازي پيوسته در يك منار تاريخي بنايي، اثرات خزش مشاهده شد.