تحليل آماري داده هاي تجربي در مدلسازي رفتار اتفاقي شكست ترد بر اساس رويكرد موضعي مكانيك شكست

ترك هاي ناشي از فرايندهاي ساخت و با عملكرد قطعات مي توانند رشد نموده و موجب شكست قطعه شوند. از اينرو، دستيابي به روشي مناسب جهت پيش بيني شروع رشد ترك با توجه به عدم قطعيت پارامترهاي شكست به خصوص در شرايط وجود تنش هاي پسماند و انواع تنش هاي وارده بر سازه همواره مورد توجه بوده است. به طور كلي، با توجه به اينكه در رويكرد موضعي به شكست، ميدان تنش و كرنش در حوزه نوك ترك مورد بررسي قرار مي گيرد و از آنجاييكه وجود پيش بار و تنشهاي پسماند موجب تغيير در ميدان تنش و كرنش در حوزه نوك ترك مي شود از اينرو، در اين مقاله كارايي رويكرد موضعي به شكست در بررسي اثرات تنشهاي پسماند و پيش بار بر چقرمگي شكست قطعه مورد مدلسازي و ارزيابي قرار مي گيرد. با اين وجود، چارچوب انعطاف پذير اين روش متكي بر پارامترهاي مدل فيزيكي است و با استفاده از كاليبراسيون داده هاي تجربي تعيين مي شود. هدف از اين پژوهش، ارائه روش مناسب تر جهت كاليبراسيون پارامترهاي توزيع ويبال در رويكرد موضعي به منظور تحليل نتايج تجربي شكست ترد تحت حضور و عدم حضور تنش هاي پسماند مي۔ باشد. نتايج پژوهش حاضر نشان مي دهد، با در نظر گرفتن پارامتر موقعيت در توزيع ويبال رويكرد موضعي به عنوان اثر ناشي از تنش هاي پسماند، پيش بيني احتمال رشد ترك در حضور تنش هاي پسماند بهبود قابل ملاحظه اي مي يايد.