ارزيابي ريسك براي فيلتر روغن استفاده شده در سيستم روغن كاري يك موتورجت توسط روش- بهبود يافته ي مودهاي خرابي و آثار آن

در سال هاي اخير، طراحي بر مبناي قابليت اطمينان، جزء جدا نشدني صنايع هوافضايي محسوب مي گردد. از آنجايي كه خرابي ها در صنعت هوافضا ميتواند خسارت هاي جبران ناپذيري را سبب شود، بايستي تحليل كاملي از قابليت اطمينان آن داشت؛ به گونه اي كه اطلاعات كافي از نوع خرابيها و علل و تاثيرات آن در اختيار باشد. يكي از روش هاي نيمه كمي مهندسي قابليت اطمينان، روش مودهاي خرابي و تحليل اثرات آن است. به دلايل متعددي، كميسازي روش FMEA به حالت كلاسيك داراي نقص هايي است كه استفاده از آن را عملا كم ارزش مي نمايد. در پژوهش حاضر، بعد از بيان محدوديت - هاي FMEA كلاسيك، به معرفي يك روش تركيبي از دو روش بهبود يافته پرداخته مي شود. روش بررسي شده جهت محاسبهي RPN بر مبناي تلفيق دو روش تئوري شاخص دمپستر شافر و RPN وزن دهي شده ي كيفي براي حصول اعداد ريسك بهبود يافته داراي عدم قطعيت كمتر نسبت به روش كلاسيك است. اين روش براي يك فيلتر روغن مورد استفاده در سيستم روغن كاري يك موتور جت بكار رفته است. لذا بعد از گردآوري مودهاي خرابي موثر، براي عوامل سه گانهي ارزيابي ريسك از ديد چند تيم كارشناسي، نمره دهي شده و با تحليل نمرات هرگروه با روش بهبود يافته ي FMEA نمرات ريسك كلي براي هر مود خرابي بدست آمده و اقدامات اصلاحي بر اساس درجه ي اهميت مودهاي خرابي، پيشنهاد شده است.