مدلسازي تداخل شبكه ي ناهمگن دولايه با استفاده از توزيع گاما

با توجه به رشد فزاينده ي ترافيك و حجم بالاي ارتباطات بيسيم، شبكه هاي بيسيم نيز در راستاي پاسخ به نياز كاربران به سمت شبكه هاي ناهمگن همگرا مي شوند. اين شبكه ها از گسترش شبكه هاي سلول كوچك همانند فمتوسل ها، پيكوسل ها و ... تحت شبكه ماكروي سنتي به وجود آمده اند. در بررسي شبكه هاي ناهمگن، مدلسازي تداخل از اهميت به سزايي برخوردار است. در اين مقاله به ارائه ي مدلي براي تداخل در يك شبكه ناهمگن دولايه پرداخته شدهاست. اهميت اين مدل به علت آن است كه شبكه ي تحت بررسي، منطبق بر يك شبكه ناهمگن دولايه مي باشد؛ كه در آن ماكروها در يك شبكه بندي منظم شش ضلعي همراه با تغييرات تصادفي به منظور تطبيق بهتر با سيستم هاي حقيقي و سلولهاي كوچك تحت هندسه ي اتفاقي توزيعشدهاند. در اين مدل از متغير تصادفي گاما براي مدلسازي تداخل در لايه هاي مختلف و همچنين » احتمال قطع « كارايي شبكه در معيار ،» سيگنال به تداخل « در كل شبكه استفاده شده است. براي بررسي ميزان صحت مدل، با استفاده از پارامتر مورد ارزيابي قرارگرفته است. نتايج شبيه سازي بيانگر دقت مناسب مدل ارائه شده در معيار مذكور ميباشد