احتمال قطع ارتباط در ارتباطات دستگاه به دستگاه (D2D) رونشاني و زير نشاني

در شبكه هاي ارتباطي دستگاه به دستگاه (D2D) كه به عنوان يك راهكار كليدي براي افزايش نرخ داده ها و تخصيص بهينه منابع در ارتباطات نسل پنجم محسوب مي شوند، حداقل سازي احتمال قطع ارتباط يكي از مهمترين اهداف است. به اين منظور، در اين مقاله رابطه دقيق احتمال قطع ارتباط در ارتباطات دستگاه به دستگاه، با در نظر گرفتن توزيع آماري نويز به صورت گوسي سفيد و فيدينگ چند مسيري به صورت ريلي، در دو رويكرد رونشاني و زير نشاني به دست مي آيد و با رابطه تقريبي كه در اكثر مقالات پيشين استفاده شده است، مقايسه مي شود. نتايج حاصل از شبيه سازي هاي نرم افزاري در محيط MATLAB نشان مي دهد كه رابطه تقريبي در رويكرد زير نشاني رابطه مناسبي است و رابطه جديد به دست آمده در اين تحقيق ارجحيتي بر آن ندارد. اما در رويكرد رونشاني، تنها در حالتي كه فاصله زوج D2D نسبت به هم كمتر از 25 متر و يا واريانس فيدينگ چند مسيري بيشتر از 1٫5 باشد، تقريب مناسبي خواهد بود و در ساير حالات، روابط دقيق به دست آمده در اين تحقيق با شبيه سازي ها همخواني كامل دارد.