رابطه فردگرايي/ جمع گرايي با مديريت تعارض در كتابداران كتابخانه هاي عمومي استان آذربايجان شرقي

مقدمه: امروزه تعارض جزء لاينفك زندگي سازماني است كه با مديريت خوب مي تواند براي سازمان مفيد واقع گردد. از اين رو مديريت تعارض در سازمانها از مهمترين مهارتهاي نيروي انساني است كه ويژگي هاي فردگرايي و جمعگرايي كاركنان مي تواند در تعيين سبك مديريت تعارض مؤثر باشد. هدف اين مطالعه تعيين نقش فردگرايي/جمع گرايي افقي و عمودي در پيش بيني سبك مديريت تعارض كتابداران كتابخانه هاي عمومي استان آذربايجان شرقي است. روش بررسي: پژوهش حاضر از نوع كاربردي است كه به روش همبستگي انجام شده است. جامعه پژوهش شامل كليه كتابداران شاغل در كتابخانه هاي عمومي استان آذربايجان شرقي بود كه 140 تعداد از آنها به روش نمونهگيري تصادفي انتخاب شدند. ابزار گردآوري پرسشنامه هاي سبك هاي حل تعارض رحيم 1983 و جم عگرايي و فردگرايي تريانديس و گلفند ) 1998 ( بود كه روايي آن توسط متخصصان حوزه مديريت و كتابداري و اطلاعرساني و پايايي آن بر اساس ضريب آلفاي كرونباخ تأييد شد. داده ها در دو سطح آمار توطيفي و آمار استنباطي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: سبك هاي حل تعارض و رفتار فردگرايي و جمعگرايي افقي و عمودي در حد متوسط مي باشد. ارتباط مثبت و معني داري بين فردگرايي افقي و سبك يكپارچگي و سبك ملزم شده و سبك اجتنابي، ارتباط مثبت و معني داري بين فردگرايي عمودي و سبك ملزم شده و سبك اجتنابي، ارتباط مثبت و معني داري بين جمع گرايي افقي و جمع گرايي عمودي با سبك يكپارچگي، سبك مصالحه، سبك مسلط و سبك اجتنابي وجود دارد. اصالت/ارزش: اين مطالعه به ويژگي فردگرايي و جمع گرايي كارمندان به عنوان عامل پيش بيني كننده سبك مديريت تعارض كاركنان پرداخته است.