مدل تاب آور مديريت تراكم خطوط انتقال با استفاده از كليدزني بهينه منابع توليد پراكنده مبتني بر الگوريتم ژنتيك و بارهاي قابل قطع

با گسترش روزافزون تقاضاي برق، كمبود رزرو، افزايش هزينه توليد و احتمال بروز تراكم در خطوط انتقال، سيستم قدرت در برابر حوادث غيرقابل پيش بيني و مخرب، بسيار آسيب پذير شده است. اين مقاله به معرفي تاب آوري سيستم قدرت به عنوان مفهوم جديدي در مطالعات شبكه مي پردازد و مسأله كليدزني بهينه را به عنوان يكي از راهكارهاي افزايش تاب آوري شبكه در هنگام بروز حوادث نادر و شديد معرفي مي نمايد. از طرفي در مدل تاب آور پيشنهادي تاثير همزمان كليدزني بهينه واحدهاي توليد پراكنده و بارهاي قابل قطع بر مديريت تراكم خطوط انتقال و افزايش تاب آوري سيستم قدرت در برابر شرايط سخت شبكه مانند قطع شدن خط و از دست رفتن بخش بزرگي از شبكه نيز مورد بررسي و مقايسه قرار گرفته است. تمام مراحل شبيه سازي مطالعه بر روي شبكه 30 باسه استاندارد IEEE در محيط نرم افزار MATLAB انجام شده است. نتايج شبيه سازي مدل پيشنهادي زماني كه با روش مرسوم مديريت تراكم با استفاده از برنامه هاي سمت بار (بدون در نظر گرفتن كليدزني بهينه) مقايسه مي شود اثربخشي اين رويكرد نوآورانه را درافزايش تاب آوري شبكه و رفع تراكم خطوط انتقال نشان مي دهد.