چكيده فارسي :
در اين پژوهش كه با روش كتابخانه اي گردآوري شده، به عاشقانه هاي باباطاهر پرداخته شده است. عشق از اساسي ترين موضوعات
شعر فارسي است و گونة زميني و آسماني آن در شعر شاعران مختلف با مضامين و تعابير زيبايي خود را نشان مي دهد. باباطاهر
عريان همداني، به احتمال از شاعران اواسط قرن پنجم، سرايندة پر سوز و گداز ترانه هايي لطيف و پر از عواطف رقيق و معاني
دل انگيز است كه با مهارتي منحصر به فرد در بيان صادقانه اش، سيماي عشق را با اشكال گوناگون به تصوير كشيده است. هدف اين
پژوهش اين است كه نشان دهد، بررسي عشق به زبان ساده كه مخصوص خود باباطاهر است، ميتواند در روشنگري پيچيدگيهاي
اين موضوع جهان شمول مؤثر باشد. همچنين با بررسي دوبيتي هاي اين شاعر پرسوز و گداز، معلوم شد كه علت اشتهار دوبيتي هايش
در ميان مردم، سادگي و صداقت در بيانش بوده است. در يك نگاه كلي مي توان گفت كه وجه غالب عشق از منظر باباطاهر، عشق
مجازي و زميني متأثر از عشق حقيقي است.