طراحي نقشه ي آسيب پذيري فازي براي بحران زمين لرزه و تحليل قوانين استنتاج براي بهبود دقت

نقشه هاي آسيب پذيري ابزار سترگي براي مديران جهت كاه ش خطرات و تلفات ناشي از حوادث و بويژه زمين لرزه مي باشد. با داشتن ميزان آسيب پذيري و پتانسيل تخريب مناطق بخصوص سكونتگاه ها مي توان پيش بيني هاي لازم جهت كاهش اثرات تخريب را انجام داد. عوامل بسيار زيادي موجب عدم قطعيت و نايقيني در تهيه آسيب پذيري مي شود كه از آن جمله مي توان به ماهيت نامشخص متغيرهاي مورد مطالعه، وجود عناصر نايقيني در تحليل بحران زمين لرزه، ناتواني در تعيين مرز دقيق آسيب پذيري نواحي و عوارض مختلف نام برد. براي حل اين مشكل مي توان از منطق و مجموعه هاي فازي سود جست. نظريه ي فازي با قابليت انعطاف پذيري خود، همچنين توانايي در مدل سازي عناصر زباني وسيله ي قوي جهت تهيه ي نقشه ي آسيب پذيري تحت نايقيني مي باشد.هر سيستم استنتاج نياز به يك پايگاه قوانين دارد كه به كمك آن قابليت استنتاج داشته باشد. اما نكته اي كه از آن غفلت شده چندي و چوني خود قوانين مي باشد. در چارچوب فعاليت پژوهشي حاضر به كمك منطق فازي و موتورهاي استنتاج گر آن نقشه هاي آسيب پذيري براي شهركهاي آپادانا و اكباتان تهران تهيه و نحوه ي اعمال قوانين كنكاش مي شود. نتايج حاكي از آن است كه افزايش قوانين منجر به بهبود دقت نمي شود، بلكه استنتاج صحيح بر مبناي اعمال قوانين مناسب نه تمامي قوانين و با توجه به ماهيت متغيرها، شرايط منطقه، كاربرد مورد مطالعه و مانند آنها صورت مي گيرد.