مكان يابي سد زيرزميني با استفاده ازGIS و فرآيند تحليل سلسله مراتبي (منطقه مورد مطالعه: بخشي از استان تهران)

سدهاي زيرزميني، سازه هايي هستند كه جريان طبيعي آبهاي زيرزميني را مسدود نموده و سبب ايجاد ذخاير آبي در زير زمين ميشوند. توسعه سدهاي زيرزميني نياز به ذخيره سطحي ندارد و سبب تغيير كاربري اراضي و اكوسيستم موجود نميشود. لذا اين سدها از نظر زيست محيطي بي خطر مي باشند. استان تهران به دليل واقع شدن در منطقه خشك و نيمه خشك، داراي توزيع بارندگي نامنظم از نظر زماني و مكاني مي باشد. علاوه بر اين رشد غيرعادي نيازهاي مختلف آبي (كشاورزي، صنعتي و شرب)، محدوديت فوق العاده منابع آب سطحي، تغييرات اقليمي و كاهش روزافزون منابع آبي زيرزميني داراي شرايط حادي مي باشد. لذا اين منطقه براي انجام تحقيق مدنظر قرار گرفت. براي اين تحقيق نقشه هاي زمين شناسي، توپوگرافي، قنات و كاربري اراضي از سازمان هاي مربوطه فراهم و جهت استفاده در محيطArc GIS رقومي گرديد. با روي هم اندازي لايه ها فوق 18 محدوده پتانسيل دار مشخص شد. در مرحله بعدي براي اولويت بندي مناطق به دست آمده با استفاده از معيارها و زير معيارهاي چون آب (كيفيت، كميت)، مخزن (شيب مخزن، نفوذ پذيري، عمق مخزن و سطح مخزن)، محور (طول محور، عمق محور و ليتولوژي كناره ها) و معيار اقتصادي (فاصله از محل مصرف و فاصله از جاده) به روشAHP و با نظرات كارشناسان وزن دهي شد. اين عوامل با توجه به تصاوير ماهواره اي بررسي، و وضعيت آنها در تمام نقاط محدوده مورد مطالعه آشكار گرديد كه نتايج تحقيق نشان دهنده آن است كه بستر آبراهه هاي فصلي با رتبه 3 و 4 مناسبترين مناطق مي باشند.