برنامه ريزي استراتژيك، كليد بين المللي كردن مؤسسات آموزش عالي

Strategic planning:key to internationalizing in higher education institutions

در عصر جهاني شدن، بسياري از دانشگاه ها دريافته اند كه برنامه ريزي استراتژيك عامل كليدي ارتقاي عملكرد سازماني در عرصه ملي و بين المللي است. از اين رو رهبران مؤسسات آموزش عالي به اين باور رسيده اند كه جهت بقا و پيشرفت در محيط رقابت گونه بين المللي، بايد به صورت استراتژيك عمل كنند و پژوهش را به عنوان جزئي لاينفكك فرآيند برنامه ريزي استراتژيك پذيرا باشند. اين مطالعه قصد دارد تا نشان دهد مؤسسات آموزش عالي چگونه مي توانند از طريق برنامه ريزي استراتژيك با توجه به چهار موضوع استراتژيك (مسئوليت اجتماعي، بين المللي شدن، كار آفريني و تشريك مساعي و همچنين بر داشتن هفت گام اساسي (بررسي و مطالعه محيط خارجي و بين المللي، بررسي و مطالعه محبط، مشاركت افراد ذينفع در بين المللي كردن موسسه، تهيه و تدوين طرح استراتژيك، تهيه و تدوين طرح اجرايي، اجرا و نظارت بر طرح اجرائي و ارزشيابي و پژوهش) راهبردهايي را به منظور افزايش تاثير بر محيط منطقه اي، ملي و بين المللي طراحي كنند. اين مقاله همچنين نشان مي دهد چگونه مؤسسات مي توانند راهبردهاي موثر منطقه اي و بين المللي را طراحي نمايند. بنابراين يافته هاي آن براي مديران و سياستگذاران آموزش عالي سودمند خواهد بود.

In the era of globalization, many universities have recognized strategic planning as the key factor to enhance their organizational performance in national and international levels. To survive and prosper in this hyper-competitive environment, institutional leaders are to implement strategic and to accept research as a basic component of strategic planning process. This study seeks to show how higher education institutions can design strategies based on strategic subjects (social accountability, internationalizing, entrepreneurship and cooperation) and also seven steps (environmental scanning, internal scanning, participation of stakeholders, development of strategic plan, development of executive plan, implementation and supervision and evaluation and research) to increase their external impact on environment. The study presents how higher educational institutions are able to plan their joint regional and international strategy. This study contributes to the knowledge and practice of strategic planning in the network of educational institutions. The findings of this study are useful to administrators of educational institutions aiming to plan a regional strategy and improve the external impact of institutions.