بهره گيري از بازي هاي ديجيتال ايراني در آموزش مجازي زبان انگليسي به دانشجويان

Employing Persian Mobile Game for Teaching English to University Students

همزمان با رشد فناوري ارتباطات سيار، كاربرد اين فناوري در حوزه ياددهي و يادگيري نقش مهمي را در توزيع مجموعه هاي ارزشمند اجتماعي در بين شهروندان و باردادن آن به سرمايه فرهنگي ايفاء نموده است. زبان به عنوان توسعه يافته ترين ابزار فكري براي ارتباطات جوامع انساني، انتقال مفاهيم پيچيده ذهني و انتقال فرهنگي به ديگران محسوب مي شود و فراگيري آن رمز حيات، دوام و بالندگي جوامع است. به موازات افزايش تعاملات و روند جهاني شدن، پژوهش حاضر در جهت آموزش مجازي زبان انگليسي از طريق تلفن همراه، به عنوان يكي از مؤلفه هاي شاخص حوزه ارتباطات سيار، به 420 دانشجوي دختر و پسر ايراني از حوزه هاي مختلف مهندسي، پزشكي و علوم انساني و در راستاي تسهيل در روابط اعضاي جوامع علمي در سطح جهاني صورت پذيرفت. بدين منظور شكل ديجيتال بازي ايراني خانه بازي براي آموزش مكاتبات انگليسي در 16 جلسه آموزش و ارزشيابي مجازي طراحي و آماده سازي شد. روش انجام اين پژوهش از نوع توصيفي - تحليلي بود. تجزيه و تحليل كمي و كيفي اطلاعات حاصل از عمل كرد و نگرش دانشجويان به فراگيري شيوه درست نامه نگاري انگليسي از طريق بازي هاي ايراني بر روي تلفن همراه و ارتباط با همتايان خود از ساير جوامع و زبان ها از تأثير معنادار و مطلوب اين شيوه از آموزش غيرر رسمي در ارتقاي توان ارتباطي شان حكايت داشت. از اين رو تلفيق بازي هاي بومي با محيط متنوع مجازي مي تواند در ياددهي ساير مهارت هاي اصلي و فرعي زبان انگليسي به عنوان زبان خارجي در سطوح مختلف حوزه آموزش عالي و در تشويق دانشجويان به يادگيري مؤثر واقع شود.

Alongside the development of new mobile technology, research has proven time and again that digital games add excitement to learning process and makes for students achieve dramatically better learning results. In the meantime, learning English as a lingua franca, with a much wider range of people using English now as an additional language than native speakers, seems indispensable. This study aimed at enriching and innovating foreign language teaching and learning processes in higher education, by creating opportunities for enhancing social interaction between 420 Persian Iranian students from different disciplines as learners of English as a foreign language (EFL) through integrating school-based teaching with nonclassroom virtual practicing of didactic mobile game (m-games) of 'Xane Bazi'. To that end, cellphones were fully utilized in tandem with traditional face-to-face instruction in 16 virtual sessions. The research design was analytical-descriptive. Quantitative and qualitative analyzing of the data revealed significant impact of didactic m-game in Students' English corresponding ability. Positive effects on achievement that exceed those of schoolbased teaching, application of virtual native games can pave the way for improving learning English among Iranian university students.