واكاوي مشكلات ترويج براي تعامل با كنشگران نظام دانش و اطلاعات كشاورزي از ديدگاه متخصصان ترويج

Investigation of Extension Problemes Concerning Interaction with the AKIS Actors as perceived by Agricultural Extension Experts

اين مطالعه به بررسي مشكلات تعاملي ترويج با كنشگران نظام دانش و اطلاعات كشاورزي از ديدگاه متخصصان ترويج مي پردازد. اين تحقيق به روش كمي - كيفي، و به صورت پيمايشي انجام گرديده است. جامعهي آماري تحقيق متخصصان ترويج ايران مي باشند كه از بين آنها 90 متخصص؛ شامل اساتيد ترويج و آموزش كشاورزي دانشگاهها، مديران ارشد حوزهي معاونت ترويج و آموزش وزارت جهاد كشاورزي و دانشجويان دكتري ترويج و آموزش كشاورزي ميباشند كه به صورت هدفدار از هر گروه 30 نفر انتخاب شده اند. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه بوده است؛ كه در آن مشكلات تعاملي ترويج با شش كنشگر ديگر اين نظام يعني تحقيق، آموزش، كشاورزان، سياستگذاران، شركتهاي خصوصي و تشكلهاي كشاورزان و همچنين ميزان تعاملات متخصصان با ساير زير نظامهاي اين نظام مورد بررسي قرار گرفته است. روايي محتوايي پرسشنامه توسط پانلي از صاحبنظران علوم ترويج و آموزش كشاورزي مورد تاييد قرار گرفته است و ضريب پايايي (قابليت اعتماد) پرسشنامه نيز با انجام آزمون مقدماتي برابر (α=0/95) به دست آمده است. نتايج حاصله نشان مي دهد مشكلات ترويج به ترتيب اولويت در تعامل با سياستگذاران، مراكز تحقيقاتي، كشاورزان، آموزش، تشكلهاي كشاورزان و شركتهاي خصوصي مي باشد. بعلاوه نتايج حاصله نشان ميدهد عمده مشكلات ترويج براي تعامل با ساير كنشگران مورد مطالعه عبارت است از: عدم وجود ضمانت اجرايي در صورت انعكاس مشكلات از سوي ترويج براي سياستگذاران، عدم گرايش محققان و مروجان پيرامون مشاركت با يكديگر، عدم تناسب تعداد مروجان و كشاورزان، عدم همكاري در برنامه ريزي و تصميم سازي بين ترويج و آموزش، وجود بروكراسي هاي سخت اداري براي تشكلها و ناكافي بودن تجارب بخش خصوصي در ارائه خدمات ترويجي. همچنين نتايج تحقيق نشان مي دهد بين نظرات اساتيد دانشگاه و بخش اجرايي و دانشجويان در اكثر موارد اختلاف معنيداري مشاهده نمي شود كه نشان از اجماع نظر متخصصان ترويج در مورد مشكلات تعاملي ترويج با ديگر كنشگران دارد.

This study investigates extension problemes concerning interaction with actors involved in the AKIS as perceived by agricultural extension experts. This was a survey research that utilized both qualitative and quantitative methods. The population of the study consisted of all agricultural extension experts in Iran. Purposive sampling was done and 90 experts consisting of agricultural extension faculty members, MOJA general directors, and Ph.D. Students were selected. Data were collected via questionnaires followed by articulating problemes geared to extension interaction with six other actores in Agricultural Knowledge and Information System (AKIS) namely research, education, farmeres, policy meakers, private sector, and farmer organizations. The content validity of questionnaires was confirmed by a panel of experts, and a pilot study was conducted which indicated that the scales uesd in the study have acceptable level (0.95) of reliability. The findings reveal extension problemes shall mainly be categorised as fallow: intraction with policy meakers, researchers, farmers, education, farmer organizations, and private sector, respectivly. Similarly findinges also identified major problems challenging extension interaction with other actors in this study which consist: no commitment sign posed by public officials towards solution of extension workers’ problems, no tendency displayed by researchers and extension workers and farmers for partnership with each others, ministerial bureaucracy for setting up farmer organizations and unexperienced private sector in handling of extension service. Moreover, no significant difference came up between perceptions expressed by agricultural extension faculty members, general directors, and Ph.D. Students.