ارائه الگويي جهت افزايش كارايي نسبي مراكز آموزشي با استفاده از تحليل پوششي داده ها (مطالعه موردي: دانشگاه جامع علمي كاربردي)

در اين تحقيق براي ارزيابي كارايي نسبي مراكز آموزشي تحت نظارت دانشگاه جامع علمي كاربردي واحد لرستان، از دو مدل پايه اي در تحليل پوششي داده ها (مدل CCR و BCC با ماهيت ورودي) استفاده شده است. نتايج نشان داد كه از بين 19 مركز آموزشي مورد ارزيابي در مدل CCR، پنج مركز كارا و 14 مركز ناكارا و در مدل BCC 13 مركز كارا و شش مركز ناكارا مي باشند. پس از مشخص كردن مراكز ناكارا، الگويي جهت كارا شدن آن مراكز ارائه شده است.