بررسي تاثير عناصر اقليمي بر روي كشت عدس ( مطالعه موردي استان اردبيل)

عدس یكی از انواع اصلی حبوبات می باشد كه با داشتن درصد بالایی از پروتئین، كیفیت و ارزش غذایی خوب و هضم آسان اهمیت خاصی در میان حبوبات برخوردار بوده و به عنوان یكی از مهمترین منابع پروتئین در تغذیه مردم استفاده می شود. در این پژوهش سعی شده با استفاده از داده های عناصر اقلیمی چهار ایستگاه سینوپتیكی از قبیل اردبیل، مشكین شهر، خلخال و پارس آباد بر روی كشت عدس پرداخته شد. عناصر اقلیمی ایستگاه هواشناسی سینوپتیكی استان اردبیل از بدو تاسیس تا سال ۱۳۹۰ از قبیل: متوسط بارش سالانه، حداكثر بارندگی در موقع گل دهی و رسیدن، میانگین درجه حرارت سالانه، میانگین حداكثر درجه حرارت سالانه، میانگین حداقل درجه حرارت سالانه، میانگین درجه حرارت برای جوانه زنی و گل دهی، رطوبت نسبی گردآوری شد. روش تحقیق بصورت توصیفی - تحلیلی میباشد بطوری كه اطلاعات اولیه از طریق كتب، مقالات، مجلات و سایتهای اینترنتی جمع آوری و سپس 3 نرمافزارهای SpSS Excel دادههای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد كه در مناطق شمالی استان (شهر پارس آباد) با توجه به عناصر آب و هوایی همچون درجه حرارت، كاشت گیاه عدس به دلیل میانگین بالای سالانه و ماهانه آن و از بین رفتن زودرس سرما در اواخر زمستان شروع میشود اما در مناطق مركزی و جنوبی استان به دلیل دیررس بودن سرما و دیر به پایان رسیدن فصل سرد نیاز رویشی لازم برای كاشت عدسی در نیمه دوم فروردین ماه بدست می آید.