پيش بيني مولفه هاي يادگيري سازماني بر اساس ابعاد توانمندسازي در ميان اعضاي هيئت علمي مطالعه موردي دانشگاه اروميه

سازمان ها درقرن بیست و یكم بی وقفه با تغییر مواجه اند تغییرات موجود درمحیط كار سازمان ها را مجبور كرده است كه به منظور بقای خود دردنیای متلاطم درنظام های مدیریتی خود بازنگری كنند با درك این مهم كه تغییر جز لاینفك و ذات دانشگاه های هزاره سوم شده است قدرت و سازگاری و انطباق با تحولات اخیر درعرصه های مختلف اقتصادی اجتماعی و آموزشی افزیاش می یابد طبرسا و اهنگر 1387 اما نكته كلیدی این است كه سازمان ها چگونه باید یادبگیرند و دانایی جدید تولید كند بقا و رشد سازمان ها دردنیای پرتغییر كنونی مستلزم توانایی برای واكنش به موقع و مناسب دربرابر تغییرهای پی درپی محیطی است فقط سازمان هایی می توانند ضرورت ها و تغییرات محیطی را به موقع پیش بینی نمایند و بقای خود را درمحیط دائما متغیر ادامه دهند كه بریادگیری سازمانی تمركز و تاكید كنند هانگ و همكاران 2010 فویل و لی لس 1985 درروشن سازی مفهوم یادگیری سازمانی بیان میدارند كه یادگیری سازمانی سازمان را به عنوان نهادشناختی كه قادر به مشاهده اعمال خود كشف اثرات اقدامات و اصلاح اقدامات خود به منظور بهبود عملكرد سازمان تبدیل می كند فانگ و همكاران 2008 از دیدگاه نیف ابعاد یادگیری سازمانی شامل چشم انداز مشترك بیانگر آینده مطلوب و كامل جذب و حفظ بهترین و خلاق ترین كاركنان دانشی كارویادگیری گروهی هم راستایی نیروها و كاركنان سازمان و تفكر سیستمی استفاده از روش سیستمی درتحلیل و اداره امور سازمان است خانعلیزاده و همكاران 1389