اثرات زيست محيطي جايگزيني بتن UHPFRC به جاي بتن متداول ، مطالعه موردي پروژه آبگير پتروشيمي مرواريد

به صورت سنتی مدیریت پروژه مبتنی بر بهینه كردن سه پارامتر زمان، هزینه و كیفیت بوده است. با افزایش آگاهی جوامع از اهمیت محیط زیست و همچنین وضع قوانین سخت گیرانه در این خصوص توسط دولت ها و حامیان محیط زیست، تاثیرات زیست محیطی یك پروژه نه تنها از بعد اخلاقی لیكن از بعد مالی هم برای مدیران حائز اهمیت گردیده است. پروژه مجموعه ای از سلسله فعالیت های به هم وابسته ای است كه در راستای دستیابی به یك هدف مشخص و در یك زمان مشخص شكل گرفته، از این رو تغییر بخش كوچكی از آن می تواند اثرات زیادی را در بخش های مختلف پروژه به دنبال داشته با شد. در این پژوهش این تغییر كوچك در قالب به كار گیری مصالح نوین به عنوان جایگزین مصالح سنتی در پروژه ساخت آبگیر پتروشیمی مروارید مورد بررسی قرار می گیرد. ابتدا با فرض جایگزینی بتن توانمند با عملكرد بسیار بالا با الیاف فولادی (UHPFRC) با بتن معمولی در پروژه مورد بررسی قرار گرفته و تاثیرات زیست محیطی مستقیم و غیر مستقیم این جایگز ینی و تغییرات حاصل از آن ارائه می گردد و با توجه به نتایج بررسی های بعمل آمده مشخص گردید كه با جایگزینی این بتن نوین می توان هزینه های چرخه عمر ماشین آلات بكار رفته در امر ساخت را به حدود 50 % كاهش داد.

A project management is based on optimazation of the three criteria time, cost, and quality. Besides, Due to the current focus on sustainblility in construction industry, reducing the environmental impacts of construction is critically needed. To know whether the replcement in classic material will produce a significant difference on the structure scale, this study evaluates the environmental consequences of using ultra-high performance fiber reinforced concrete instead of ordinary concrete for a petrochemichal water intake. The results show that choosing UHPFRC for construction water intake, could approximatly 50% decrease life-cycle cost analysis of equipment and also become more environmental friendly than the tradditional concerete.